O ζωγράφος, χαράκτης και πεζογράφος Ράλλης Κοψίδης, γεννήθηκε στο Κάστρο Λήμνου το 1929, από πρόσφυγες γονείς που μετά το 1922 ζούσαν στην Αλεξανδρούπολη. Το 1949 εγκαταστάθηκε στη μεταπολεμική Αθήνα για να σπουδάσει στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Στη συνέχεια μαθήτευσε κοντά στον Φώτιο Κόντογλου (1953-1959), ο οποίος τον επηρέασε βαθειά στην εικαστική του μορφολογία.Αγιογράφησε πολλές εκκλησίες στην Ελλάδα, αλλά και στο εξωτερικό. Οι ναοί στο μοναστήρι του Cheverogne στο Βέλγιο και στο Ορθόδοξο Κέντρο του Οικουμενικού Πατριαρχείου στο Chambesy της Γενεύης στην Ελβετία, είναι αγιογραφημένοι από τον ίδιο. Το τελευταίο αυτό έργο προβλήθηκε ιδιαίτερα στον ελληνικό και ξένο τύπο. Πρόκειται για μια πετυχημένη όντως προσπάθεια εμπλουτισμού της μεταβυζαντινής αγιογραφικής παράδοσης με την υπερρεαλιστική απεικόνιση του ελληνικού μικρόκοσμου.
Εκτός από ζωγράφος και χαράκτης ο Ράλλης Κοψίδης ήταν και δόκιμος πεζογράφος. Έγραψε και εικονογράφησε αρκετά βιβλία και περιοδικά, τα οποία εξέδωσε ο ίδιος. Απλός και απέριττος, με ένα καθαρά ιδιότυπο προσωπικό ύφος με έντονα μεταβυζαντινά στοιχεία, δημιούργησε τους δικούς του ήρωες: γέροντες, παιδάκια και γυναίκες μιας άλλης εποχής, ανθρώπους του μόχθου. Αντλεί τη θεματολογία του από τις μνήμες της Ανατολής, αλλά και από την Ελλάδα που μεταλλάσσεται. Το Λαύριο της εγκατάλειψης και της παρακμής, η Λήμνος των παιδικών χρόνων και της φαντασίας του, τοπία με ερημικές παραλίες, σπίτια παλιά, κτήρια ερειπωμένα, σωροί με μπάζα και σκουπίδια, απεικονίζονται σε μια έντονη υπερρεαλιστική ατμόσφαιρα.
Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 81 ετών στις14 Αυγούστου 2010 και κηδεύτηκε στις 16 Αυγούστου, σε στενό οικογενειακό κύκλο, στο νεκροταφείο Γλυφάδας.
Η τεχνοκριτικός Αθηνά Σχινά γράφει γι’αυτόν: «Ο Ράλλης Κοψίδης την αίσθηση της αφής και της ακοής την μετατρέπει σε εικόνα. Αφηγείται ό,τι έψαυσε και άγγιξε, ότι άκουσε και γνώρισε, ό,τι παρατήρησε και με την μνήμη του το ανακαλεί... Με ένα μοναδικό ύφος αφηγείται, συνταιριάζει, συναιρεί και διαστέλλει στον χρόνο, τους ρυθμούς και τους τρόπους μιας συμβίωσης παραδοξοτήτων κι αντιθέσεων. Οι εικόνες του λειτουργούν ως μία μεταφορική γλώσσα εννοιών, που εμπεριέχει συμβολισμούς, αλληγορίες, ένα άρωμα λεπτής ειρωνείας και μια κριτική διάσταση"Έργα του Ράλλη Κοψίδη βρίσκονται στην Εθνική Πινακοθήκη, το Υπουργείο Πολιτισμού, το Μουσείο Βορρέ, το Τελλόγλειο Ίδρυμα, την Πινακοθήκη Ιωαννίνων, την Πινακοθήκη του Δήμου Θεσσαλονίκης, το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και σε ιδιωτικές συλλογές. Επιπλέον, η δημοπρασία που διενεργεί ο κ. Πέτρος Βέργος στις 6-9 Ιουνίου παρέχει την ευκαιρία στους φιλότεχνους να δουν κάποια από αυτά.
[Επιμέλεια: Βικτωρία Φ. Κουτσουπιά, για το Ινστιτούτο Μελετών Ελληνικής Τέχνης ARTEM.GR]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου