Σάββατο 22 Απριλίου 2017

Έλληνες Ζωγράφοι: Φώτης Ζαχαρίου


  Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1909. Σε ηλικία 28 ετών και κατόπιν  εισαγωγικών εξετάσεων, φοίτησε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας και στο  εργαστήριο ζωγραφικής του Ουμβέρτου Αργυρού. 

Ζαχαριου Φώτης-Αγροτική ζωή, 1990-98
Η καλλιτεχνική του δημιουργία επικεντρώθηκε στην αγιογράφηση ναών, σε συνεργασία με τον Αγήνορα Αστεριάδη και τον χαράκτη Α. Τάσσο. Από το 1949 ανέλαβε  συντηρητής στην Υπηρεσία Αναστήλωσης Αρχαίων και Ιστορικών Μνημείων της Ελλάδος. Με τα συνεργεία του συντήρησε έναν τεράστιο αριθμό εικόνων, τοιχογραφιών και ψηφιδωτών ρωμαϊκών, παλαιοχριστιανικών και βυζαντινών μνημείων σε όλη την Ελλάδα (Πάτμο, Καστοριά, Άγιο Όρος, Θεσσαλονίκη, Βέροια κ.α.).


 «Το Άγιο Όρος είναι ένας χώρος που ιδιαίτερα τον προσείλκυσε. Παραμένοντας στο Όρος επί σειρά μηνών αποκάλυψε την εξαίσια ζωγραφική του Πανσέληνου (13ος αιώνας) στο Πρωτάτο των Καρυών, αλλά και την υψηλής τεχνικής ζωγραφική του αρχηγέτη και Κρητικής Σχολής Θεοφάνους του Κρητός στη Μονή Σταυρονικήτα (1546). Αλλά και με άλλα έργα της «Μακεδονικής» λεγόμενης Σχολής θα ασχοληθεί, όπως με τις τοιχογραφίες του Χριστού στη Βέροια, έργο του «άριστου ζωγράφου πάσης θετταλίας Καλιέργη», τις τοιχογραφίες του Αγίου Νικολάου Ορφανού, τα ψηφιδωτά των Αγίων Αποστόλων Θεσσαλονίκης».  (Νίκος Ζίας, καθηγητής της Ιστορίας της Τέχνης στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, τ. προϊστάμενος  Διεύθυνσης Συντήρησης Αρχαιοτήτων Υπ. Πολιτισμού).

Ζαχαριου Φώτης-Μονη Σταυρονικήτα, 1990-98Ζαχαριου Φώτης-Σοκάκι με σπίτια, 1983
Ο Φώτης Ζαχαρίου εκπροσωπεί  τη γενιά των συντηρητών, που δεν περιορίστηκε στην επισκευή, επιδιόρθωση και επιζωγράφιση των έργων τέχνης, αλλά ενδιαφέρθηκε και για τη διατήρηση της αισθητικής, ιστορικής και καλλιτεχνικής αξίας τους. Καθιέρωσε την φωτογραφική τεκμηρίωση των εργασιών συντήρησης, καταφέρνοντας να  δημιουργήσει έτσι ένα τεράστιο φωτογραφικό αρχείο.  Δίδαξε στη «Σχολή Εκπαιδεύσεως Συντηρητών Αρχαίων» του Βυζαντινού Μουσείου και διέσωσε πολλά έργα που κόντευαν να καταστραφούν. «Ο Φώτης Ζαχαρίου άνοιξε έναν μεγάλο δρόμο στη Συντήρηση που τον βάδισε με συνέπεια και συχνά αυταπάρνηση, αδιαφορώντας για τις ταλαιπωρίες. Πέρασε τη ζωή του σκαρφαλωμένος στη σκαλωσιά, δουλεύοντας με το νυστέρι και την απόλυτη κυριαρχία του χεριού που απαιτείται ώστε να μην προκληθεί βλάβη από μια αδέξια κίνηση στο έργο.  … διαδραμάτισε ρόλο σκαπανέα και πρωτοπόρου στη συντήρηση έργων τέχνης στην Ελλάδα».

 Μετά τη συνταξιοδότησή του ασχολήθηκε με τη ζωγραφική και με τα ψηφιδωτά, όπου αποτυπώνονται οι αναμνήσεις του από τον Άθωνα, αλλά και η «άμεση γνωριμία του με τα μεγάλα έργα της τέχνης και η προσωπική κοινωνία με τους εσώτερους παλμούς της ψυχής που έχουν σ' αυτά αποθησαυριστεί». Ο Φώτης Ζαχαρίου πέθανε στην Αθήνα το 2001.
[Φώτης  Δ. Κουτσουπιάς,  ARTEM.GR]

Παρασκευή 14 Απριλίου 2017

Το έργο του Δομίνικου Θεοτοκόπουλου «Η ταφή του Χριστού»...

...πουλήθηκε στο Λονδίνο έναντι 902.500 δολαρίων.
  Στον οίκο δημοπρασιών Sotheby’s του Λονδίνου εκτέθηκε στα τέλη Ιανουαρίου το έργο του
 Έλληνα ζωγράφου από την Κρήτη Δομίνικου Θεοτοκόπουλου «Η ταφή του Χριστού» (The entombment of Christ).
Οι διαστάσεις του έργου, που είναι φτιαγμένο από λάδι και τέμπερα σε καμβά, είναι μόλις 36,5Χ28 εκατοστά. Σύμφωνα με τους ειδικούς περί την τέχνη, συντηρητές και κριτικούς, ζωγραφίστηκε από το Δομίνικο Θεοτοκόπουλο (Ελ. Γκρέκο) στο Τολέδο της Ισπανίας, όπου εγκαταστάθηκε το 1577. Η δεκαετία 1577 – 1587, στη διάρκεια της οποίας χρονολογείται ο πίνακας, υπήρξε και η σπουδαιότερη περίοδος δημιουργίας του Ελ Γκρέκο.
«Η ταφή του Χριστού» μέχρι το 1940 φυλασσόταν στη Γενεύη και ο πρώτος ιδιοκτήτης του ήταν ένα ιδιώτης συλλέκτης, το όνομα του οποίου υπάρχει στο πίσω μέρος του καμβά. Η πρακτική να αναγράφεται στο πίσω μέρος ενός έργου το όνομα του κατόχου και η ημερομηνία αγοράς του, ήταν συνηθισμένη. Και παρά τη μεγάλη φιλολογία που αναπτύχθηκε σχετικά με την γνησιότητά του, αυτή τεκμηριώθηκε χάρη σε σύγχρονες επιστημονικές μεθόδους και το έργο πουλήθηκε έναντι του ποσού των 902.500 δολαρίων.
[Αντώνης Δ. Κουτσουπιάς, artem.gr]