Παρασκευή 30 Μαΐου 2014

Έκθεση στη Myrό Gallery

Η Myrό Gallery (Νικηφόρου Φωκά 8, Θεσσαλονίκη) παρουσιάζει όλο το μήνα Μάιο στην Κεντρική Αίθουσα της αίθουσα την πολύ ενδιαφέρουσα έκθεση έργων 5 πορτρετιστών ζωγράφων με τίτλο “In your face”, και την ένθετη έκθεση του κορυφαίου Βούλγαρου γλύπτη Kamen Tanev “Genesis”.
Στην έκθεση αυτή συμμετέχουν με τα έργα τους οι ζωγράφοι Νίκος Βαβάτσης, Σωκράτης Γιοσμάς, Δήμος Κηπουρός, Γιώργος Κορμπάκης, Μιχάλης Τσακουντής. Η προσέγγιση της έκθεσης είναι ανθρωπογραφική, αφού από τους ζωγράφους ζητήθηκε να ζωγραφίσουν έργα ειδικά για αυτή την έκθεση, όπου τα πρόσωπα θα αποτυπώνουν διαφορετικές καταστάσεις του μυαλού και της ψυχής. Οι πλειονότητα των έργων είναι ελαιογραφίες, ενώ θα υπάρχουν και μικτές τεχνικές, και έργα σε μολύβι – κάρβουνο.  
Την έκθεση επιμελείται ο Πάρης Καπράλος.

Πέμπτη 29 Μαΐου 2014

Έκθεση: ''ΜΥΘΟΠΛΑΣΙΕΣΧ2'' - ''τόπος κοινός'' - Valentina Drutu + Didem Catal


Δύο γυναίκες δημιουργοί συναντιούνται τη Δευτέρα 2 Ιουνίου, στις 8 το βράδυ,και εκθέτουν την δουλειά τους στην γκαλερί ΠΑΠΑΤΖΙΚΟΥ .
Η Valentina Drutu από το Ιάσιο της Ρουμανίας και η Didem Catal από το Τσανάκαλε της Τουρκίας.
Η Valentina Drutu είναι ζωγράφος και διευθύντρια του’’Moldova’’ National Museum Complex-Museum of Arts -στο Ιάσιο.
H Didem Catal είναι καθηγήτρια και διευθύντρια στο τμήμα γραφικών τεχνών στο πανεπιστήμιο Canakkale Onsekiz Mart του Τσανάκαλε.
Οι εργασίες των δύο καλλιτεχνών παρουσιάζουν ομοιότητες μέσα από την διαφοροποίηση των μέσων που χειρίζονται. Η Didem με τις γραφικές τέχνες και την ψηφιακή τεχνολογία και η Valentina με το πινέλο εικονογραφούν κόσμους ονειρικούς και αρθρώνουν μύθους προσωπικούς που έχουν καταγωγή τις προσωπικές τους διαδρομές. Με ιδιαίτερη ευαισθησία και διεισδυτικότητα μας μεταφέρουν στις εσωτερικές τους εμμονές και αναζητήσεις συχνά με έμφαση στην γυναικεία libido.
διάρκεια έκθεσης: 2 έως 18 Ιουνίου 2014
Γκαλερί ΠΑΠΑΤΖΙΚΟΥ - Αγ. Αντωνίου 26, Βέροια
e-mail: gallerypapatzikou@gmail.com

Τετάρτη 28 Μαΐου 2014

Δημοπρασία Ιουνίου 2014

Αν αποπειρόταν κάποιος να αποκόψει το τραύμα και τις συνέπειες που επέφερε στο σημερινό κοινωνικό σώμα ο μεταπολιτευτικός  «ωχαδελφισμός» της  αναξιοκρατίας και των λανθασμένων πολιτικών επιλογών, των συστημάτων άσκησης εξουσίας και όταν η οικονομική ύφεση ολοκληρώσει τον κύκλο της και επαναπροσδιορίσει τα σημεία εκκίνησης της αντίστροφης ανοδικής πορείας και εξυγίανσης, είμαι βέβαιος, τα πολλαπλά και πολυποίκιλα «οφέλη» για τις επερχόμενες γενιές, θα υπερβούν τα «κόστη» που η μεταπολιτευτική δική μας γενιά καλείται τώρα να υποστεί..
Σ’ ότι αφορά τον πολιτισμό λοιπόν, μέσα στην ομιχλώδη  αυτή συγκυρία, ένα σημαντικό μέρος της παγκόσμιας ρευστότητας προσανατολίζεται στην Τέχνη ως το ασφαλέστερο και πλέον ανεξάρτητο καταφύγιο. Η αγορά της τέχνης, θα είναι το τελευταίο κάστρο που θα πέσει, δεν αποκλείεται, μάλιστα, οι τιμές να αυξηθούν για ποιοτικά έργα τέχνης.
 Ο Thierry Ehrmann της Γαλλικής  Artprice ανακοίνωσε πως η παγκόσμια αγορά αντικειμένων τέχνης μεγάλωσε το περασμένο έτος κατά 13+%, μέγα ιστορικό ρεκόρ. Ενώ όλοι οι χρηματιστηριακοί δείκτες παγκοσμίως υποχώρησαν φέτος από 4.65% (Dow Jones) έως και 9.65% (Nikkei 225) η αγορά τέχνης δυναμώνει. Αμερική, Κίνα και Αγγλία κρατούν τα ηνία, η Ευρώπη ανεβάζει ταχύτητα με την Γαλλία και Γερμανία να πιάνουν τώρα τις αμέσως επόμενες  θέσεις.  Η παγκοσμιοποίηση μάλιστα, έβαλε σε περίοπτη θέση του διεθνούς χάρτη και την Ελλάδα με τα περίφημα ‘greek sales’.  Είναι γεγονός πλέον ότι  η ελληνική τέχνη βρίσκει  εραστές και αγοραστές και στις νέες γενιές της αλλά και πέραν των συνόρων. Αυτός είναι ο μοχλός μας για την ανάπτυξη. Αυτή είναι η ταυτότητά μας: πολιτισμός, ήλιος, χρώμα!  Σε αυτό πρέπει να επενδύσουμε! Δεν είναι τυχαία η ευχάριστη είσοδος και του Γαλλικού οίκου Piasa στην ελληνική αγορά τέχνης και μην μας εκπλήξει η επανεκκίνηση των ‘greek sales’ και από άλλον μεγάλο βρετανικό οίκο.
  Εμείς, επίμονοι, καθαροί και συνεπείς ως Hellenic Auctions, έχοντας σήμερα περήφανα «ενηλικιωθεί» ιστορικά με την 18η δημοπρασία μας, σε πείσμα όσων επένδυσαν στην επαγγελματική μας φίμωση, θα συνεχίσουμε να σας αποκαλύπτουμε πραγματικά επίλεκτα έργα των μεγάλων Ελλήνων καλλιτεχνών  σε τιμές απτές, ρεαλιστικές, συνεπείς.
  Οι υψηλές τιμές για εμάς δεν είναι προϋπόθεση ούτε κριτήριο υψηλής τέχνης.
  Μαζί σας θα συνεχίσουμε να επικοινωνούμε και να μοιραζόμαστε τον πολιτιστικό μας πλούτο.
  Επεξεργαστήκαμε επίπονα, συντάξαμε και σας προσφέρουμε άλλον ένα κατάλογο πλημμυρισμένο από ένα μεγάλο μέρος της υψηλότερης τέχνης των δύο αιώνων της ελεύθερης Ελλάδας.
  Θα ήταν υπερβολή να λέγαμε πως σ’ αυτόν κρύβεται η σύγχρονη πολιτιστική μας κληρονομιά; ένα ολάκερο μικρό μουσείο από εξαίρετα αντιπροσωπευτικά δείγματα των μεγαλύτερων Ελλήνων καλλιτεχνών του 19ου & 20ου αιώνα; : Βρυζάκης, Νικηφόρος Λύτρας (και..υιοί Νίκος και Περικλής), Προσαλέντης, Σαββίδης, Χατζής, Πανταζής, Γεραλήδες, Παρθένης, Μπουζιάνης, Μαλέας, Παπαλουκάς, Οικονόμου, Στέρης, Κόντογλου, Βασιλείου, Τσαρούχης,  Σπυρόπουλος, Κεσσανλής, Τσίγκος, Ζογγολόπουλος, Τσόκλης, Ζούνη, Μυταράς. Με  αρκετά από αυτά αληθινά αριστουργήματα μουσειακής σημασίας ( Ιθακήσιος, Ακριθάκης, Σαββίδης, οικογ. Λυτραίων, Μαλέας, το μνημειακό έργο του Βασ. Φωτόπουλου και τόσα άλλα), αναρωτιέμαι τι άλλο θα χωρούσε ένας κατάλογος δημοπρασίας για να συμβάλλει στην μαγιά, ενός μουσείου..με τιμές μεσοπολέμου!
   Εμμένουμε λοιπόν και αγωνιζόμαστε να διατηρήσουμε την ελπίδα, ατενίζοντας με αισιοδοξία το επερχόμενο. Και γιατί να μην εστιάσουμε σε θετικές αναλύσεις και συμπεράσματα που αναμφισβήτητα μας δίνουν κουράγιο να συνεχίσουμε: «..με την οικονομική κρίση, συνεχίζει ο ιδρυτής της Artprice Thierry Ehrmann, η τέχνη έγινε πραγματικά μια αξία-καταφύγιο. Στη δεκαετία του 1950 υπήρχαν 500.000 συλλέκτες. Σήμερα υπάρχουν 300 εκατομμύρια..»!
Ο καθένας με τη σφεντόνα του!
[Θάνος Ευαγγελινός - Ιούνιος 2014]

Ξενοδοχείο ELECTRA PALACE,
πλατεία Αριστοτέλους Θεσσαλονίκη
18η ΔΙΕΘΝΗΣ ΔΗΜΟΠΡΑΣΙΑ
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 5 ΙΟΥΝΙΟΥ 2014
www.hellenicauctions.com/wp/

Πέμπτη 22 Μαΐου 2014

Έλληνες Ζωγράφοι: Δημήτρης Τάταρης

Ο Δημήτρης Τάταρης (γεν. 1975, Κρήτη, Ελλάδα) ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Το 2002 έλαβε υποτροφία από το Kρατικό Ίδρυμα Υποτροφίων για να συνεχίσει τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο του Middlesex, Λονδίνο, Αγγλία. Πρόσφατες ατομικές εκθέσεις: “A Day in Hell“ (2014), Kalfayan Galleries, Αθήνα “In God We Trust”, Aristotelous Project, Kalfayan Galleries, Θεσσαλονίκη (2013) “Loplop” (2011) και “FRAGILE” (2008), K-Art Gallery, Αθήνα. 
Πρόσφατες ομαδικές εκθέσεις (επιλογή): “Η ζωγραφική σήμερα”, Πινακοθήκη Βογιατζόγλου, Αθήνα (2014) “Blue”, Kalfayan Galleries, Αθήνα “Περιμένοντας τους Βαρβάρους: Αναφορά στον Καβάφη”, Kalfayan Galleries, Αθήνα (όλες, 2013) “Re-culture”, Διεθνής Εικαστική Έκθεση και Εκπαιδευτικά Προγράμματα, Αγορά Αργύρη, Πάτρα  “Salus Patriae”, Ίδρυμα Κυδωνιέως, Άνδρος (όλες, 2012) “Cartography of the unknown”, 50-1 Gallery, Λεμεσός, Κύπρος “I fought the X and the X Won”, National Museum of Fine Arts, Βαλέτα, Μάλτα και Museum of Arts, Cluj-Napoca, Ρουμανία “WHITE BLACK”, Μουσείο Φρυσσίρα, Αθήνα (όλες, 2011) “…Par Nature”, Galerie Bonneau-Samames, Μασσαλία, Γαλλία (2009). Ο Δημήτρης Τάταρης εκπροσωπείται από τις Kalfayan Galleries, Αθήνα – Θεσσαλονίκη.
(elculture.gr)

Τετάρτη 21 Μαΐου 2014

Έκθεση: Οι Kalfayan Galleries παρουσίασε την ατομική έκθεση του εικαστικού Δημήτρη Τάταρη με τίτλο “A Day in Hell”


Με βασικά γνωρίσματα την ακρίβεια και την επιμονή στη λεπτομέρεια, τα έργα του Δημήτρη Τάταρη μοιάζουν με πολύπλοκα μωσαϊκά εικόνων που αντλούν έμπνευση από την Αναγεννησιακή εικονογραφία, το Μπαρόκ, την ποπ κουλτούρα, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, από αρχειακό υλικό και λογοτεχνικές πηγές. Στην ατομική έκθεσή του, που αποκαλύπτει τον πολυσχιδή χαρακτήρα του καλλιτεχνικού του ιδιώματος και τη δυναμική αφομοίωση και αξιοποίηση ποικίλων μέσων, υλικών και αρχειακών πηγών, ο Δημήτρης Τάταρης παρουσιάζει πολύπλοκα και τεχνικά άρτια σχέδια, ιδιότυπα κολάζ πάνω σε παλιές γκραβούρες.
Μέσα από πολλαπλά νήματα αφήγησης, η έκθεση δομείται ως παλίμψηστο, ως κρυπτογραφημένη αλληγορία της ανθρώπινης ύπαρξης στη σύγχρονη εποχή.

Με γνώμονα το ανατρεπτικό, έντονα αυτοσαρκαστικό και εύστοχα καυστικό χιούμορ του, ο Τάταρης ξεκινά όπως και ο Δάντης, ένα ταξίδι στην Κόλαση, όπως περιγράφεται στις ευρηματικές επεμβάσεις με τέμπερα και κολάζ πάνω σε μία σειρά από χαρακτικά του Gustave Doré, του 19ου αιώνα.   Σε μία αλληλουχία έργων, των οποίων η πολυπλοκότητα και η επιμονή στη λεπτομέρεια καθηλώνουν, ο θεατής εισχωρεί στο σουρεαλιστικό σύμπαν του καλλιτέχνη: ‘Ο Διαμερισμός των Ιματίων του Χριστού’ του El Greco συναντά την ταξινόμηση των επτά θανάσιμων αμαρτημάτων - θέμα ιδιαίτερα δημοφιλές κατά την Αναγέννηση - που παρουσιάζονται με τη μορφή σύγχρονων πολιτικών προσώπων αλλά και αμφιλεγόμενων προσωπικοτήτων, και τα χαρτονομίσματα που καθρεφτίζουν τα δεινά του ανταλλακτικού συστήματος μέσα από την ανατρεπτική ματιά του εικαστικού. 

(elculture.gr)

Πέμπτη 8 Μαΐου 2014

Στο Μουσείο Θεόφιλου επέστρεψαν σαράντα πινάκες του Θεόφιλου

Οι πινάκες που ταξίδεψαν από την Αθήνα στη Μυτιλήνη, τηρουμένων όλων των κανόνων ασφαλείας για τη μεταφορά, βρίσκονταν στα εργαστήρια συντήρησης του υπουργείου Πολιτισμού. Εκεί, επί μήνες, δέχτηκαν την επισταμένη φροντίδα των ειδικών της Διεύθυνσης Συντήρησης Αρχαίων και  Νεωτέρων Μνημείων, ούτως ώστε να «απαλειφθούν» τα σημάδια του χρόνου.

Πρόκειται για το μεγαλύτερο μέρος των πινάκων του μεγάλου λαϊκού ζωγράφου Θεόφιλου Χατζημιχαήλ, που έχει αναλάβει η διεύθυνση να συντηρήσει, δηλαδή 40 από τους 51 συνολικά. Οι υπόλοιποι έντεκα θα παραμείνουν στα εργαστήρια συντήρησης του ΥΠΠΟ, αφού οι αλλοιώσεις και οι φθορές (εξαιτίας μυκητιάσεων και μικροοργανισμών), για κάποιους, σύμφωνα με την έκθεση της αρμόδιας ομάδας συντηρητών είναι σημαντικές και χρειάζονται ιδιαίτερη προσοχή. 

«Ο χρόνος παραμονής των πινάκων στα εργαστήρια ποικίλλει ανάλογα με τις εργασίες συντήρησης που χρειάζεται ο καθένας ξεχωριστά. Από τους 51 πίνακες παραδώσαμε τους 40, οι οποίοι απεικονίζουν σκηνές από την καθημερινή ζωή, τοπία, ιστορικές σκηνές κ.ά. Η θεματολογία του Θεόφιλου είναι απολύτως αναγνωρίσιμη σε αυτά τα έργα», τονίζει η κ. Μαρία Αργυροπούλου, τμηματάρχης του Τμήματος Συντήρησης Νεωτέρων και Σύγχρονων Μνημείων και Αντικειμένων Λαϊκού Πολιτισμού. 
Σε γενικές γραμμές τα προβλήματα που αντιμετώπιζαν οι πίνακες ήταν κυρίως «λόγω της μακρόχρονης έκθεσής τους σε μη κατάλληλες συνθήκες, σε συνδυασμό με την ευαίσθητη φύση υλικού κατασκευής τους που είναι το ύφασμα», εξηγεί η κ. Χριστίνα Μαργαρίτη, μέλος της ομάδας που εργάστηκε για τη συντήρηση των πινάκων, αναφέρει το ethnos.gr. Γιατί δεν μιλάμε για «συμβατικούς πίνακες σε καμβά με προετοιμασία και βερνίκι».
Αναφερόμαστε σε «ιδιαίτερα έργα τέχνης που είναι ζωγραφική σε ύφασμα, κάτι που τα κάνει ακόμα πιο ευαίσθητα. Οι εργασίες συντήρησης επικεντρώθηκαν στην αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων, στη σταθεροποίηση των έργων και στη βελτίωση του τρόπου έκθεσης». Οι υπόλοιποι έντεκα πίνακες, που έχουν προβλήματα «ιδιαίτερης φύσης», έχουν παραμείνει στην Αθήνα και συνεχίζεται η συντήρησή τους. «Δεν μπορεί να γίνει από τώρα γνωστό το πότε θα ολοκληρωθεί η συντήρησή τους», σύμφωνα με την κ. Χρ. Μαργαρίτη, αφού «η ιδιαιτερότητα των φθορών είναι τέτοια που προαπαιτεί μελέτη».
Στο προάστιο της Μυτιλήνης, τη Bαρειά, και μέσα σε έναν καταπράσινο ελαιώνα λειτουργεί από το 1965 το Μουσείο Θεόφιλου με έργα του διάσημου Λέσβιου λαϊκού ζωγράφου Θεόφιλου (1873-1934).
Το μουσείο ανεγέρθηκε στα μέρη όπου γεννήθηκε και πέρασε τα παιδικά του χρόνια ο λαϊκός ζωγράφος από τον Στρατή Ελευθεριάδη-Τεριάντ, τον τεχνοκριτικό που ανέδειξε τη λαϊκή ζωγραφική του Θεόφιλου Χατζημιχαήλ. [newspile]

Τρίτη 6 Μαΐου 2014

Έργα Eλλήνων Ζωγράφων σε Αθηναϊκή Δημοπρασία


97 αξιόλογα έργα Ελλήνων καλλιτεχνών περιλαμβάνει η εαρινή δημοπρασία του  οίκου Βέργος, μεταξύ των οποίων οι: Σ. Βασιλείου, Γ. Γαΐτης, Ν. Χατζηκυριάκος- Γκίκας, Δ. Διαμαντόπουλος, Ν. Εγγονόπουλος, Θεόφιλος, Φ. Κόντογλου, Γ.  Μόραλης, Σ. Παπαλουκάς, Παύλος, Ν. Γ. Πεντζίκης, Γ. Σπυρόπουλος, Γ. Τσαρούχης, Α. Φασιανός, κ.ά.
Στα έργα που ξεχωρίζουν συγκαταλέγονται το σχέδιο του Φώτη Κόντογλου για  το Πορτρέτο του Ν. Χρυσοχόου, που θεωρείται έργο σταθμός στην ιστορία της  ελληνικής προσωπογραφίας, το Μεγάλο κυνήγι του Θεόφιλου, που είχε εκτεθεί στην  Αθήνα το 1966 και το Νεοκλασικό κτήριο με γρύπες του Νίκου Χατζηκυριάκου- Γκίκα.
Η δημοπρασία θα διεξαχθεί στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρεταννία, στην Πλατεία  Συντάγματος το Σάββατο, 10 Μαΐου, 7.00 μ.μ. Θα προηγηθεί έκθεση των έργων στη γκαλερί Αργώ, Νεοφύτου Δούκα 5, από την Τετάρτη έως την Παρασκευή, 7-9  Μαΐου. [vergosauctions]

Κυριακή 4 Μαΐου 2014

Προτείνουμε: Οι χίλιες πύλες της τέχνης στη Γεννάδειο Βιβλιοθήκη

Η Γεννάδειος βιβλιοθήκη ανοίγει αύριο τις πύλες της σε 30 έργα σύγχρονης τέχνης σημαντικών Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών, εγκατεστημένα σε όλους τους χώρους της, από το αναγνωστήριο μέχρι τον κήπο.
Η είσοδος της Γενναδείου Βιβλιοθήκης με τμήμα του έργου «Οι έξι Πατριάρχες» του Daniel SilveΗ έκθεση υπό τίτλο «Α Thousand Doors» που παραπέμπει στον Jorge Luis Borges, συνδιοργανώνεται από τον οργανισμό Πολιτισμού και Ανάπτυξης ΝΕΟΝ και τη Whitechapel Gallery με την επιμέλεια της Iwona Blazwick, Διευθύντριας της γκαλερί του Λονδίνου. Μια έκθεση πολύπτυχη, με ποικίλα εκφραστικά μέσα (βιντεοεγκαταστάσεις, ηχητικά έργα, γλυπτικές εγκαταστάσεις) που δομείται και συλλειτουργεί με τους χώρους στους οποίους εκτείνεται. Η βασική φόρμα των έργων στο αναγνωστήριο της έκθεσης είναι το ίδιο το βιβλίο και η βιβλιοθήκη ως αντικείμενο, ενώ στο κήπο και στα αίθρια η μνημειακή τέχνη κυριαρχεί. Μεταξύ των έργων συμπεριλαμβάνονται μια εγκατάσταση του Ισπανού Juan Munoz στη δενδροστοιχία του κήπου, ένα γλυπτό δέντρο του Ιταλού Giuseppe Penone (ανάθεση από τη Whitechapel Gallery) το 2012, ένα γλυπτό ποίημα του Georg Herold, ενώ η Βαλεντίνα Κάργα θα αναβιώσει την Περιπατητική Σχολή του Αριστοτέλη σε περιηγήσεις στους κήπους.
«Οραματιζόμαστε να ενισχύσουμε την τέχνη στο δημόσιο χώρο και με αυτό ως βασικό γνώμονα δίνουμε την ευκαιρία σε Ελληνες καλλιτέχνες να δείξουν τη καινούργια τους δουλειά. Καλλιτέχνες τεσσάρων γενεών αλλά και ξένοι καλλιτέχνες που έρχονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα και μάλιστα μέσα από μια μνημειώδη τέχνη που την βλέπουμε για πρώτη φορά έξω από το μουσείο» ανέφερε μεταξύ άλλων στη χθεσινή συνέντευξη Τύπου η Ελίνα Κουντούρη (διευθύντρια Οργανισμού Πολιτισμού και Ανάπτυξης ΝΕΟΝ). Μεταξύ των νέων, ανερχόμενων αλλά και καταξιωμένων καλλιτεχνών, ειδική μνεία έγινε στην εγκατάσταση του Γιάννη Κουνέλλη, τον οποίο η Αγγλίδα επιμελήτρια χαρακτήρισε έναν από τους κορυφαίους καλλιτέχνες παγκοσμίως, εκφράζοντας ταυτόχρονα τον ενθουσιασμό της για όσα σημαντικά γίνονται τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα στον τομέα αυτό. Ο Γιάννης Κουνέλλης στην in situ εγκατάστασή του, χρησιμοποιεί ένα από τα παράθυρα της Γενναδίου βιβλιοθήκης και το σφραγίζει με απολεσθέντα αλλά και πολυκαιρισμένα βιβλία, «αντικείμενα» δηλαδή που έχουν εισβάλλει ήδη στη συνείδηση και το φαντασιακό κάποιων. Καθένα από τα βιβλία που ενδεχομένως πάρει κάποιος στα χέρια του θα επιτρέπει σε μία αχτίδα φωτός να εισβάλλει στο χώρο και στο λογισμό του.
Λίγο μακρύτερα ο Νίκος Ναυρίδης, εμπνέεται από τη φόρμα του βιβλίου και απλώνει σε ένα από τα αίθρια της βιβλιοθήκης «βιβλία» φτιαγμένα από αλεύρι και νερό. Η εγκατάστασή του παραπέμπει στο φύλο, το φύλλο αλλά και το φιλικό. «Φύλλα άφυλα» όπως μας είπε ο ίδιος ο καλλιτέχνης, μιας και το βιβλίο απαρνιέται το συμβατικό του ρόλο ως τροφοδότης της γνώσης και μεταβάλλεται σε αναλώσιμο αντικείμενο. Δεν προσφέρει πνευματική τροφή αλλά υλική. Εντείνοντας στο σκωπτικό περιεχόμενο της εγκατάστασής του, ο Ν. Ναυρίδης μας προέτρεψε να δοκιμάσουμε μερικά από τα πανομοιότυπα - «ζυμωμένα βιβλία» του που είχε αποθηκευμένα σε κουτιά δίπλα από την εγκατάστασή του, αναφέροντάς μας ότι: «όταν ήρθα στην βιβλιοθήκη τα βιβλία στέκονταν στα ράφια κάθετα σαν να ήταν τιμωρία, εγώ τα πήρα και τα άπλωσα στο δάπεδο να αναπαυτούν, έστω και αν το τίμημα για αυτό σηματοδοτεί την καταστροφή τους μιας και μετά από μόλις δύο ώρες που τα άπλωσα έχουν αρχίσει ήδη να αλλοιώνονται από τις ακτίνες του ήλιου». Η εγκατάσταση του Νίκου Ναυρίδη κινείται στο ίδιο μήκος κύματος με αρκετά από τα υπόλοιπα εκθέματα, που εκφράζουν τη θεματική της καταστροφής αλλά και της επανάκτησης της γνώσης.
Στην έκθεση της Γενναδείου θαυμάσαμε επίσης εγκαταστάσεις και γλυπτά που αποτυπώνουν την τάση, διάφορες γνωσιολογικές κατηγορίες να επανέρχονται ως μόδα και εν συνεχεία να εξαφανίζονται. Τη δυναμική εμφάνιση του διαδικτύου πίσω από κενές βιβλιοθήκες. Ράφια με βιβλία που δεν έχει διαβάσει κανείς. Εργα που επεξεργάζονται τα όρια μεταξύ λογικής και παραλόγου, γλυπτά βιβλία που παραπέμπουν σε προτομές. Διαδραστικές ηχητικές εγκαταστάσεις που περιμένουν το διάβα του επισκέπτη για να ηχήσουν το πένθιμο (ήχοι καμπάνας) αλλά και χαρμόσυνο μήνυμά τους (κελάηδισμα πουλιών), με την πιο επιβλητική γλυπτική εγκατάσταση να είναι αυτή που ορθώνεται στην είσοδο της βιβλιοθήκης. «Οι έξι Πατριάρχες» του Daniel Silver. Έξι γενειοφόρες αλλά στρεβλωμένες μορφές 2,5 μέτρων. Ενας συμβολισμός για τη σχετικότητα της γνώσης αλλά και της Ιστορίας.
Οι καλλιτέχνες που συμμετέχουν είναι: Edward Allington, Matthew Barney, Christian Boltanski, Pavel Buchler, Michael Dean, Nina Fischer και Maroan el Sani, Ceal Floyer, Isa Genzken, Shuruq Harb, Nigel Henderson, Georg Herold, Susan Hiller, Hannah Hoch, John Latham, Mark Manders, Juan Munoz, Giuseppe Penone, Elizabeth Price, Michael Rakowitz, Annie Ratti, Meric Algun Ringborg, Daniel Silver, Francis Upritchard, Adri―n Villar Rojas, Jane και Louise Wilson, Γιάννης Κουνέλλης, Πάκυ Βλασσοπούλου, Κώστας Ιωαννίδης , Βαλεντίνα Κάργα, Νίκος Ναυρίδης. Τα έργα των Ελλήνων καλλιτεχνών είναι νέες αναθέσεις.
[enet.gr]