Τρίτη 28 Απριλίου 2015

Έφυγε ο ζωγράφος Φώνης Ζογλοπίτης


Την περασμένη Παρασκευή μεσημέρι, έφυγε από τη ζωή ο ζωγράφος και εικαστικός Φώνης Ζογλοπίτης, ένας τοπιογράφος που αγάπησε τις φόρμες και τα χρώματα της χαλκιδικιώτικης φύσης, ένας καλλιτέχνης που αποτύπωσε το ίχνος της Ελλάδας, με χρωματοσκιές, στα έργα του, αλλά και ένας δημιουργός που μίλησε για τον άνθρωπο, που άφησε το άτομο να μιλήσει, μέσα από τις μοναχικές γυναικείες μορφές αλλά και μέσα από τις εικόνες της ανθρώπινης κατάστασης.
Ο Φώνης Ζογλοπίτης γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη, όπου έζησε τα πρώτα παιδικά χρόνια. Μετακόμισε οικογενειακά στον Πολύγυρο Χαλκιδικής, τόπο καταγωγής της μητέρας του. Από τον πατέρα του κατάγεται από το Ζογλόπι του νομού Καρδίτσας. Από το 1974 ζει και εργάζεται ως ζωγράφος στην Θεσσαλονίκη.

Πρωτοεμφανίζεται το 1974 με ατομική έκθεση στη «Μικρή Πινακοθήκη Διαγώνιος» του Ντίνου Χριστιανόπουλου, με την οποία συνεργάζεται μέχρι το κλείσιμό της. Έκτοτε εκθέτει το έργο του, κυρίως, στην Θεσσαλονίκη, αλλά και πανελλαδικά. 
Παράλληλα, δραστηριοποιείται σε κοινωνικούς – πολιτιστικούς φορείς της πόλης. Ιδρυτικό μέλος της Πανελλήνιας Πολιτιστικής Κίνησης και του Συλλόγου Καλλιτεχνών Εικαστικών Τεχνών Βορείου Ελλάδας. Μέλος του Καλλιτεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας. Στο διάστημα 1990 – 1992 λειτούργησε στο ατελιέ του, Τσιμισκή 115, την γκαλερί  "Ωχρα", όπου διοργάνωνε μικρές εικαστικές εκθέσεις νέων, κυρίως, καλλιτεχνών. 
Τα θέματα της ζωγραφικής του ήταν τοπία της φύσης, (Χαλκιδική – πέριξ Θεσσαλονίκης, Μάνη, νησιά κλπ), τοπία της πόλης (γωνιές , δρόμοι  Πολυγύρου και Θεσσαλονίκης). Χώροι εργασίας – μεταλλεία.
Άνθρωποι – Γυμνά στη θάλασσα. Εσωτερικοί χώροι του ατελιέ – γυμνά – προσωπογραφίες. Άνθρωποι σε στάσεις-εσωτερικά αστικών λεωφορείων.
  
Κάποιες απόψεις του για τη θεματογραφία του
«Στην ιστορία της τέχνης, αντικειμενικά, το τοπίο παίζει έναν τεράστιο ρόλο. Εξάλλου η ζωγραφική κινείται στη φύση και στους ανθρώπους. Είναι τα δύο κυρίαρχα θέματα. Εγώ έζησα αρκετά χρόνια στον Πολύγυρο και γύριζα αρκετά στη Χαλκιδική. Εκείνη την εποχή οι άνθρωποι δεν μου «πολυπήγαιναν», κι έτσι οδηγήθηκα σε μια άλλη σχέση με το τοπίο. Με το τοπίο ένας ζωγράφος μπορεί να εκφράσει πάρα πολλά πράγματα, και ατμόσφαιρες και τεχνικές. Είναι ένα θέμα που ουσιαστικά αναδεικνύει τη ζωγραφική».
Με τις ανθρώπινες φιγούρες ασχολήθηκε ο Ζογλοπίτης πολύ πριν καταπιαστεί με το τοπίο. Επανήλθε αρκετά χρόνια μετά. «Δεν είμαι καθόλου εγκεφαλικός αλλά, αντίθετα, βιωματικός. Επειδή χρησιμοποιώ πολύ τα λεωφορεία, μια κοινωνική καθαρά κατάσταση, προέκυψε κάποια ανάλογη θεματική έργων, όπου τα στοιχεία αναδεικνύονται έμμεσα και όχι άμεσα. Δεν καταπιάνομαι πχ με εκφράσεις ή χαρακτηριστικά προσώπων, αλλά προσπαθώ να καταγράψω τη δυσκολία που μεταφέρουν οι άνθρωποι σε τέτοιους ασφυκτικούς χώρους».
[Voria.gr]

Παρασκευή 24 Απριλίου 2015

Δημοπρασία Ελληνικής Ζωγραφικής του Οίκου Βέργος

Ο γνωστός  ιδιοκτήτης του μεγάλου ελληνικού οίκου δημοπρασιών Πέτρος Βέργος δίνει νέο ραντεβού με τους φιλότεχνους. Και είναι σίγουρο ότι είναι πολλοί αυτοί που θα ανταποκριθούν.  

Η πλούσια συλλογή που παρουσιάζει ο καινούριος κατάλογος είναι ιδιαίτερα ελκυστική. Όχι μόνο επειδή περιλαμβάνει  84  έργα Ελλήνων ζωγράφων από τον 19ο αιώνα μέχρι και την εποχή μας, απεικονίζοντας έτσι διαφορετικές περιόδους και τάσεις της ελληνικής ζωγραφικής, αλλά κυρίως επειδή οι τιμές τους είναι προσαρμοσμένες στα οικονομικά δεδομένα της Ελλάδας εν μέσω κρίσης. Έτσι, μπορεί κάποιος να αποκτήσει έργα διάσημων καλλιτεχνών όπως του Γιαννούλη Χαλεπά (1851-1938) και του Νικηφόρου Λύτρα (1833-1904) με τιμή εκκίνησης τα 1500 και 2000 Ευρώ αντίστοιχα. 
Το εύρος των εκτιμήσεων διέρχεται όλη την κλίμακα των τιμών, σκαρφαλώνοντας στα  70.000 με 90.000 Ευρώ  για το Grand champ, ένα σύγχρονο έργο  [1988] του Παύλου Διονυσόπουλου. Ακολουθεί το έργο του Νίκου Χατζηκυριάκου Γκίκα «Πορτραίτο κοπέλας» [1939-1941] με τιμή εκκίνησης 30.000-40.000 Ευρώ και οι  «Δυο μορφές» [1938-45] του Γιώργου Μπουζιάνη που εκτιμάται από 20.000-30.000 Ευρώ.  Τους ίδιους και άλλους διάσημους καλλιτέχνες συναντάει ο αναγνώστης του καταλόγου και σε έργα με χαμηλότερες τιμές, τα οποία  ασφαλώς ουδόλως υστερούν από τα άλλα αριστουργήματα επώνυμων, όπως του Προσαλέντη, του Γερμενή, του Φασιανού, του Γεραλή, του Γαΐτη, του Μπόκορου, του Θωμόπουλου, του Μαλέα, του Παρθένη, του Μόραλη, του Εγγονόπουλου, του Πεντζίκη, του Τσίγκου και άλλων μεγάλων κλασικών και νεότερων δημιουργών που εκτίθενται σε τιμές δυσανάλογα μικρές σε σχέση με την αντικειμενική τους αξία.  Χαρακτηριστικά αναφέρουμε τα μνημειώδη έργα του Νικηφόρου Λύτρα «Γυναίκα που γνέφει» (1891) στα 2.000-3.000 Ε και του Σπύρου Βασιλείου «Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης» (1929) στα 8.000-12.000 Ευρώ. 
Η Δημοπρασία πραγματοποιείται στις 9 Μαΐου στο Ζάππειο Μέγαρο, ενώ από την Τετάρτη, 6 Μαΐου μέχρι την Παρασκευή, 8 Μαΐου, στις Zoumboulakis galleries, πλατεία Κολωνακίου 20, θα εκτίθενται τα έργα για το κοινό. 
[Βικτωρία Φ. Κουτσουπιά, για το Ι.Μ.Ε.Τ. Artem]

Κυριακή 19 Απριλίου 2015

Πέθανε ο ζωγράφος Γιώργος Γκολφίνος


Ο ζωγράφος και Καθηγητής του Τµήµατος Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Σπουδών του ΑΠΘ, Γιώργος Γκολφίνος, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 67 ετών.

Ο Γιώργος Γκολφίνος γεννήθηκε στο Βέλο Κορινθίας το 1948. Σπούδασε πρώτα γραφικές τέχνες στο Κέντρο Τεχνολογικών Εφαρμογών και στη συνέχεια στην Α.Σ.Κ.Τ. ζωγραφική με τον Γ. Μόραλη και σκηνογραφία με τον Β. Βασιλειάδη. Όλα τα χρόνια των σπουδών ήταν υπότροφος του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών (Ι.Κ.Υ.) και διακρίθηκε με 2 βραβεία και 5 επαίνους.
Με υποτροφία του Ι.Κ.Υ. συνέχισε τις σπουδές του στην «Ecole Nationale Superieure des Beaux-Arts» στο Παρίσι με τον J. Lagrange και μετά με τον L. Cremonini. Επίσης, παρακολούθησε μαθήματα Τεχνολογίας Υλικών με τον Abraam Pingas στην ίδια σχολή. Από το 1999 ήταν Καθηγητής ζωγραφικής στο Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του Α.Π.Θ.

Συμμετείχε σε επιτροπές του υπουργείου Πολιτισμού και αλλού, ενώ από το 1980 πραγματοποίησε πολλές ατομικές εκθέσεις. Συμμετείχε σε πολλές ομαδικές σε Ελλάδα, Κύπρο, Πολωνία, Γαλλία,Αγγλία, Γερμανία, Αμερική, ενώ έργα του βρίσκονται σε Μουσεία και σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Η κηδεία του θα γίνει σήμερα, Κυριακή 19 Απρίλη, στις 11 το πρωί, στο χωριό του,  Βέλλο Κορινθίας.
Το διοικητικό συμβούλιο του ΕΕΤΕ, με συλλυπητήριο μήνυμά του, εξέφρασε τη βαθιά θλίψη του για το θάνατο του ζωγράφου, ο οποίος έφυγε από κοντά μας, αφήνοντας δυσαναπλήρωτο κενό  στο χώρο της σύγχρονης ελληνικής τέχνης και στους μαθητές του.

[naftemporiki.gr]

Κυριακή 5 Απριλίου 2015

Τρεις φίλοι καλλιτέχνες εκθέτουν τα έργα τους

Το Σάββατο στις 4 Απριλίου 2015 έληξε  η παρουσίαση των τριών εκθέσεων που λειτουργούσε από τις 5 Φεβρουαρίου στην Πινακοθήκη Βογιατζόγλου. Τρεις φίλοι καλλιτέχνες, που από διετίας εργάζονται φιλοξενούμενοι του Γ. Βογιατζόγλου στο κτίριο δίπλα στην Πινακοθήκη του, παρουσίασαν τη δουλειά τους. Το γεγονός ότι εξέθεσαν σε κοινό χώρο, δε σημαίνει ότι η έκθεση ήταν κοινή. Καθένας τους διαθέτει  διαφορετικό καλλιτεχνικό ύφος και εντελώς ξεχωριστή έκφραση.
Ο Αχιλλέας Πιστώνης, με τη διερευνητική ματιά των αποτυπωμένων προσώπων, την κυριαρχία του γκρίζου στη χαμηλή χρωματική του γκάμα και το στοιχείο της έντασης σε μεγάλων διαστάσεων έργα, προσδίδει στα πορτρέτα του εσωστρέφεια, που προκαλεί μια ελαφριά θλίψη στο θεατή.
Ο Βασίλης Σελιμάς, αντίθετα, με μικρών διαστάσεων έργα, κάποια στα όρια της μικρογραφίας, διακρίνεται για την ανάδειξη προσωπικών χαρακτηριστικών. Κυρίως παρουσιάζει την ατομικότητα του ανθρώπου, τη μοναξιά του, που δείχνει αδιαπέραστη, αλλά του προσδίδει ένα βάθος ελευθερίας.
Ο Αντώνης Τσακίρης σε εντελώς άλλη διάσταση,  βλέπει τον άνθρωπο σε σχέση με το γύρω κόσμο: αστικό τοπίο, έρωτας, υποχρεώσεις. Χρησιμοποιεί συμβολισμούς, που θα μπορούσαν να αποτελέσουν ένα σύγχρονο κοινωνικό κόμικ, δομημένο με σουρεαλιστικές προεκτάσεις.

Όσοι φιλότεχνοι δεν κατάφεραν να επισκεφτούν την έκθεση των τριών φίλων στην Πινακοθήκη Βογιατζόγλου στη Νέα Ιωνία, θα έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν τα έργα τους μέσα από τον κατάλογο «Κτίριο 1». Ο πρόλογος του συλλέκτη Γιώργου Βογιατζόγλου, μαζί με τα κείμενα του συγγραφέα Αύγουστου Κορτώ και της επιμελήτριας της έκθεσης Ελένης Κυπραίου, δείχνουν μια πολύ ενδιαφέρουσα δουλειά, που αξίζει κανείς να τη γνωρίσει.
[Μαρία Ωραιοζήλη Κουτσουπιά]
Πληροφορίες: www.ktirioena.com
www.vogiatzogloucollection.gr