Η Γεννάδειος βιβλιοθήκη ανοίγει αύριο τις πύλες της σε 30 έργα σύγχρονης τέχνης σημαντικών Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών, εγκατεστημένα σε όλους τους χώρους της, από το αναγνωστήριο μέχρι τον κήπο.
Η έκθεση υπό τίτλο «Α Thousand Doors» που παραπέμπει στον Jorge Luis Borges, συνδιοργανώνεται από τον οργανισμό Πολιτισμού και Ανάπτυξης ΝΕΟΝ και τη Whitechapel Gallery με την επιμέλεια της Iwona Blazwick, Διευθύντριας της γκαλερί του Λονδίνου. Μια έκθεση πολύπτυχη, με ποικίλα εκφραστικά μέσα (βιντεοεγκαταστάσεις, ηχητικά έργα, γλυπτικές εγκαταστάσεις) που δομείται και συλλειτουργεί με τους χώρους στους οποίους εκτείνεται. Η βασική φόρμα των έργων στο αναγνωστήριο της έκθεσης είναι το ίδιο το βιβλίο και η βιβλιοθήκη ως αντικείμενο, ενώ στο κήπο και στα αίθρια η μνημειακή τέχνη κυριαρχεί. Μεταξύ των έργων συμπεριλαμβάνονται μια εγκατάσταση του Ισπανού Juan Munoz στη δενδροστοιχία του κήπου, ένα γλυπτό δέντρο του Ιταλού Giuseppe Penone (ανάθεση από τη Whitechapel Gallery) το 2012, ένα γλυπτό ποίημα του Georg Herold, ενώ η Βαλεντίνα Κάργα θα αναβιώσει την Περιπατητική Σχολή του Αριστοτέλη σε περιηγήσεις στους κήπους.
«Οραματιζόμαστε να ενισχύσουμε την τέχνη στο δημόσιο χώρο και με αυτό ως βασικό γνώμονα δίνουμε την ευκαιρία σε Ελληνες καλλιτέχνες να δείξουν τη καινούργια τους δουλειά. Καλλιτέχνες τεσσάρων γενεών αλλά και ξένοι καλλιτέχνες που έρχονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα και μάλιστα μέσα από μια μνημειώδη τέχνη που την βλέπουμε για πρώτη φορά έξω από το μουσείο» ανέφερε μεταξύ άλλων στη χθεσινή συνέντευξη Τύπου η Ελίνα Κουντούρη (διευθύντρια Οργανισμού Πολιτισμού και Ανάπτυξης ΝΕΟΝ). Μεταξύ των νέων, ανερχόμενων αλλά και καταξιωμένων καλλιτεχνών, ειδική μνεία έγινε στην εγκατάσταση του Γιάννη Κουνέλλη, τον οποίο η Αγγλίδα επιμελήτρια χαρακτήρισε έναν από τους κορυφαίους καλλιτέχνες παγκοσμίως, εκφράζοντας ταυτόχρονα τον ενθουσιασμό της για όσα σημαντικά γίνονται τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα στον τομέα αυτό. Ο Γιάννης Κουνέλλης στην in situ εγκατάστασή του, χρησιμοποιεί ένα από τα παράθυρα της Γενναδίου βιβλιοθήκης και το σφραγίζει με απολεσθέντα αλλά και πολυκαιρισμένα βιβλία, «αντικείμενα» δηλαδή που έχουν εισβάλλει ήδη στη συνείδηση και το φαντασιακό κάποιων. Καθένα από τα βιβλία που ενδεχομένως πάρει κάποιος στα χέρια του θα επιτρέπει σε μία αχτίδα φωτός να εισβάλλει στο χώρο και στο λογισμό του.
Λίγο μακρύτερα ο Νίκος Ναυρίδης, εμπνέεται από τη φόρμα του βιβλίου και απλώνει σε ένα από τα αίθρια της βιβλιοθήκης «βιβλία» φτιαγμένα από αλεύρι και νερό. Η εγκατάστασή του παραπέμπει στο φύλο, το φύλλο αλλά και το φιλικό. «Φύλλα άφυλα» όπως μας είπε ο ίδιος ο καλλιτέχνης, μιας και το βιβλίο απαρνιέται το συμβατικό του ρόλο ως τροφοδότης της γνώσης και μεταβάλλεται σε αναλώσιμο αντικείμενο. Δεν προσφέρει πνευματική τροφή αλλά υλική. Εντείνοντας στο σκωπτικό περιεχόμενο της εγκατάστασής του, ο Ν. Ναυρίδης μας προέτρεψε να δοκιμάσουμε μερικά από τα πανομοιότυπα - «ζυμωμένα βιβλία» του που είχε αποθηκευμένα σε κουτιά δίπλα από την εγκατάστασή του, αναφέροντάς μας ότι: «όταν ήρθα στην βιβλιοθήκη τα βιβλία στέκονταν στα ράφια κάθετα σαν να ήταν τιμωρία, εγώ τα πήρα και τα άπλωσα στο δάπεδο να αναπαυτούν, έστω και αν το τίμημα για αυτό σηματοδοτεί την καταστροφή τους μιας και μετά από μόλις δύο ώρες που τα άπλωσα έχουν αρχίσει ήδη να αλλοιώνονται από τις ακτίνες του ήλιου». Η εγκατάσταση του Νίκου Ναυρίδη κινείται στο ίδιο μήκος κύματος με αρκετά από τα υπόλοιπα εκθέματα, που εκφράζουν τη θεματική της καταστροφής αλλά και της επανάκτησης της γνώσης.
Στην έκθεση της Γενναδείου θαυμάσαμε επίσης εγκαταστάσεις και γλυπτά που αποτυπώνουν την τάση, διάφορες γνωσιολογικές κατηγορίες να επανέρχονται ως μόδα και εν συνεχεία να εξαφανίζονται. Τη δυναμική εμφάνιση του διαδικτύου πίσω από κενές βιβλιοθήκες. Ράφια με βιβλία που δεν έχει διαβάσει κανείς. Εργα που επεξεργάζονται τα όρια μεταξύ λογικής και παραλόγου, γλυπτά βιβλία που παραπέμπουν σε προτομές. Διαδραστικές ηχητικές εγκαταστάσεις που περιμένουν το διάβα του επισκέπτη για να ηχήσουν το πένθιμο (ήχοι καμπάνας) αλλά και χαρμόσυνο μήνυμά τους (κελάηδισμα πουλιών), με την πιο επιβλητική γλυπτική εγκατάσταση να είναι αυτή που ορθώνεται στην είσοδο της βιβλιοθήκης. «Οι έξι Πατριάρχες» του Daniel Silver. Έξι γενειοφόρες αλλά στρεβλωμένες μορφές 2,5 μέτρων. Ενας συμβολισμός για τη σχετικότητα της γνώσης αλλά και της Ιστορίας.
Οι καλλιτέχνες που συμμετέχουν είναι: Edward Allington, Matthew Barney, Christian Boltanski, Pavel Buchler, Michael Dean, Nina Fischer και Maroan el Sani, Ceal Floyer, Isa Genzken, Shuruq Harb, Nigel Henderson, Georg Herold, Susan Hiller, Hannah Hoch, John Latham, Mark Manders, Juan Munoz, Giuseppe Penone, Elizabeth Price, Michael Rakowitz, Annie Ratti, Meric Algun Ringborg, Daniel Silver, Francis Upritchard, Adri―n Villar Rojas, Jane και Louise Wilson, Γιάννης Κουνέλλης, Πάκυ Βλασσοπούλου, Κώστας Ιωαννίδης , Βαλεντίνα Κάργα, Νίκος Ναυρίδης. Τα έργα των Ελλήνων καλλιτεχνών είναι νέες αναθέσεις.
[enet.gr]
Η έκθεση υπό τίτλο «Α Thousand Doors» που παραπέμπει στον Jorge Luis Borges, συνδιοργανώνεται από τον οργανισμό Πολιτισμού και Ανάπτυξης ΝΕΟΝ και τη Whitechapel Gallery με την επιμέλεια της Iwona Blazwick, Διευθύντριας της γκαλερί του Λονδίνου. Μια έκθεση πολύπτυχη, με ποικίλα εκφραστικά μέσα (βιντεοεγκαταστάσεις, ηχητικά έργα, γλυπτικές εγκαταστάσεις) που δομείται και συλλειτουργεί με τους χώρους στους οποίους εκτείνεται. Η βασική φόρμα των έργων στο αναγνωστήριο της έκθεσης είναι το ίδιο το βιβλίο και η βιβλιοθήκη ως αντικείμενο, ενώ στο κήπο και στα αίθρια η μνημειακή τέχνη κυριαρχεί. Μεταξύ των έργων συμπεριλαμβάνονται μια εγκατάσταση του Ισπανού Juan Munoz στη δενδροστοιχία του κήπου, ένα γλυπτό δέντρο του Ιταλού Giuseppe Penone (ανάθεση από τη Whitechapel Gallery) το 2012, ένα γλυπτό ποίημα του Georg Herold, ενώ η Βαλεντίνα Κάργα θα αναβιώσει την Περιπατητική Σχολή του Αριστοτέλη σε περιηγήσεις στους κήπους.«Οραματιζόμαστε να ενισχύσουμε την τέχνη στο δημόσιο χώρο και με αυτό ως βασικό γνώμονα δίνουμε την ευκαιρία σε Ελληνες καλλιτέχνες να δείξουν τη καινούργια τους δουλειά. Καλλιτέχνες τεσσάρων γενεών αλλά και ξένοι καλλιτέχνες που έρχονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα και μάλιστα μέσα από μια μνημειώδη τέχνη που την βλέπουμε για πρώτη φορά έξω από το μουσείο» ανέφερε μεταξύ άλλων στη χθεσινή συνέντευξη Τύπου η Ελίνα Κουντούρη (διευθύντρια Οργανισμού Πολιτισμού και Ανάπτυξης ΝΕΟΝ). Μεταξύ των νέων, ανερχόμενων αλλά και καταξιωμένων καλλιτεχνών, ειδική μνεία έγινε στην εγκατάσταση του Γιάννη Κουνέλλη, τον οποίο η Αγγλίδα επιμελήτρια χαρακτήρισε έναν από τους κορυφαίους καλλιτέχνες παγκοσμίως, εκφράζοντας ταυτόχρονα τον ενθουσιασμό της για όσα σημαντικά γίνονται τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα στον τομέα αυτό. Ο Γιάννης Κουνέλλης στην in situ εγκατάστασή του, χρησιμοποιεί ένα από τα παράθυρα της Γενναδίου βιβλιοθήκης και το σφραγίζει με απολεσθέντα αλλά και πολυκαιρισμένα βιβλία, «αντικείμενα» δηλαδή που έχουν εισβάλλει ήδη στη συνείδηση και το φαντασιακό κάποιων. Καθένα από τα βιβλία που ενδεχομένως πάρει κάποιος στα χέρια του θα επιτρέπει σε μία αχτίδα φωτός να εισβάλλει στο χώρο και στο λογισμό του.
Στην έκθεση της Γενναδείου θαυμάσαμε επίσης εγκαταστάσεις και γλυπτά που αποτυπώνουν την τάση, διάφορες γνωσιολογικές κατηγορίες να επανέρχονται ως μόδα και εν συνεχεία να εξαφανίζονται. Τη δυναμική εμφάνιση του διαδικτύου πίσω από κενές βιβλιοθήκες. Ράφια με βιβλία που δεν έχει διαβάσει κανείς. Εργα που επεξεργάζονται τα όρια μεταξύ λογικής και παραλόγου, γλυπτά βιβλία που παραπέμπουν σε προτομές. Διαδραστικές ηχητικές εγκαταστάσεις που περιμένουν το διάβα του επισκέπτη για να ηχήσουν το πένθιμο (ήχοι καμπάνας) αλλά και χαρμόσυνο μήνυμά τους (κελάηδισμα πουλιών), με την πιο επιβλητική γλυπτική εγκατάσταση να είναι αυτή που ορθώνεται στην είσοδο της βιβλιοθήκης. «Οι έξι Πατριάρχες» του Daniel Silver. Έξι γενειοφόρες αλλά στρεβλωμένες μορφές 2,5 μέτρων. Ενας συμβολισμός για τη σχετικότητα της γνώσης αλλά και της Ιστορίας.Οι καλλιτέχνες που συμμετέχουν είναι: Edward Allington, Matthew Barney, Christian Boltanski, Pavel Buchler, Michael Dean, Nina Fischer και Maroan el Sani, Ceal Floyer, Isa Genzken, Shuruq Harb, Nigel Henderson, Georg Herold, Susan Hiller, Hannah Hoch, John Latham, Mark Manders, Juan Munoz, Giuseppe Penone, Elizabeth Price, Michael Rakowitz, Annie Ratti, Meric Algun Ringborg, Daniel Silver, Francis Upritchard, Adri―n Villar Rojas, Jane και Louise Wilson, Γιάννης Κουνέλλης, Πάκυ Βλασσοπούλου, Κώστας Ιωαννίδης , Βαλεντίνα Κάργα, Νίκος Ναυρίδης. Τα έργα των Ελλήνων καλλιτεχνών είναι νέες αναθέσεις.
[enet.gr]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου