Έλληνες Ζωγράφοι: Κωνσταντίνος Ρωμανίδης

  Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1884. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών κοντά στους Νικηφόρο Λύτρα, Κωνσταντίνο Βολανάκη και Γεώργιο Ροϊλό.
Υπήρξε από τα ιδρυτικά μέλη του «Συνδέσμου Ελλήνων Καλλιτεχνών» το 1910. Κατά τον πόλεμο του 1912 – 1913, όπου πολέμησε ως έφεδρος, φιλοτέχνησε 200 περίπου σχέδια από τις μάχες στην Ήπειρο και τη Μακεδονία.
Επιδόθηκε κυρίως στην τοπιογραφία και τη θαλασσογραφία, όπου αξιοποίησε μορφές του ιμπρεσιονιστικού υπαιθρισμού. Φιλοτέχνησε και προσωπογραφίες από το φιλικό και συγγενικό του περιβάλλον. Το ύφος δεν κατόρθωσε να αποδεσμευτεί πλήρως από το κλίμα ζωγραφικής των δασκάλων του. Τόσο τα τοπία του όμως όσο και οι θαλασσογραφίες του έχουν ιδιαίτερη ζωντάνια, καθώς το φως που αποδίδει μοιάζει φιλτραρισμένο μέσα από χρωματικές ανταύγειες.
 Παρουσίασε το έργο του σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Τιμήθηκε με το χάλκινο μετάλλιο στη Διεθνή Έκθεση της Μασσαλίας το 1906. Το 1927 του απονεμήθηκαν τα βραβεία της Βασιλικής Ακαδημίας του Λονδίνου και της Ακαδημίας Αθηνών, ενώ το 1965 τιμήθηκε με το Μετάλλιο Θαλάσσιας Ένωσης του Υπουργείου Ναυτικών.
 Πέθανε στην Αθήνα την 1η Μαΐου 1972. 
Έργα του Ρωμανίδη υπάρχουν στην Εθνική Πινακοθήκη Αθηνών, στο Μουσείο Μπενάκη, στις Δημοτικές Πινακοθήκες Αθηνών και Πειραιώς, στο Μουσείο Βούρου – Ευταξία, στο Μουσείο Λωζάνης, στην Πινακοθήκη Βουκουρεστίου, στη Βασιλική Πινακοθήκη του Βελγίου, στην Πινακοθήκη της Αμβέρσας και σε πολλές ιδιωτικές συλλογές.
[Επιμέλεια: Μιχάλης Δ. Κουτσουπιάς μέλος Δ.Σ. ΑRTEM.GR]