Έλληνες ζωγράφοι: Πάνος Παπανάκος

	Ο Μακεδόνας γιατρός και  ζωγράφος   Ο Παπανάκος Πάνος (1930-1999), γνήσιο τέκνο της Θεσσαλονίκης, ήταν γιατρός στο επάγγελμα. Η ζωγραφική του, απλή και αυθόρμητη έκφραση ενός πηγαίου ταλέντου, διακρίνεται από γνήσιο ναϊφισμό.    Τα έργα  της πρώτης περιόδου του  Πάνου Παπανάκου  χαρακτηρίζονται από δισταγμό και συγκράτηση συνθετική, αλλά  και χρωματική. Σταδιακά ο γιατρός ζωγράφος απελευθερώνεται, η χρωματική του κλίμακα εμπλουτίζεται και η κίνηση  εμφανίζεται στα έργα του.  Μια πολύ ενδιαφέρουσα θεματολογία αναπτύσσεται σε όλο της το εύρος: ελεύθερο τοπίο, ανθρώπινη μορφή, λαϊκή παράδοση.    Εφαρμόζονται στοιχεία ιμπρεσιονισμού,  μεταϊμπρεσιονισμού, εξπρεσιονισμού, μεταβυζαντινής λαϊκής τέχνης, άλλοτε συνδυασμένα και άλλοτε ανεξάρτητα. Άλλες φορές πάλι παραμερίζεται κάθε έντεχνη διαπραγμάτευση, καθώς εκείνο που προέχει είναι το αποτέλεσμα – κάτι απόλυτα προσωπικό και  ιδιότυπο!  Πάντως ο ίδιος ο Παπανάκος θεωρούσε τον εαυτό του ως έναν αυτοδίδακτο ζωγράφο, ο οποίος εμπνεόταν κυρίως από τη μακεδονική τοπιογραφία, το βασικό κορμό της θεματολογίας του…  [Μιχάλης Κουτσουπιάς, για το Ι.Μ.Ε.Τ. artem.gr]	Ν.Γάδας,  Aκρυλικό  σε καμβά, 100X60εκ. Θ.Χρήστου, Λάδι σε μουσαμά, 24Χ30εκ. Δ.Βόλνας, Ακρυλικό σε κ. πλακέ, 30Χ40εκ.