Πέμπτη 29 Δεκεμβρίου 2011

Έλληνες Ζωγράφοι: Δημοσθένης Κοκκινίδης



  
Πρύτανης της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών 



Ο Δημοσθένης Κοκκινίδης γεννήθηκε το 1929 στον Πειραιά. Φοίτησε για δυο χρόνια στην Ανωτάτη Εμπορική Σχολή (1950-1952). Εγκατέλειψε όμως τις σπουδές στην Α.Σ.Ο.Ε.Ε. για να φοιτήσει στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών με καθηγητές το Γιάννη Μόραλη και το Σπύρο Παπαλουκά (1952 - 1958). Εκεί γνώρισε και τη σύζυγό του ζωγράφο Πέπη Σβορώνου. Από το 1959 έως το 1961 ήταν υπεύθυνος του καλλιτεχνικού τμήματος του Ελληνικού Οργανισμού Χειροτεχνίας. Το 1961 συμμετείχε στην ίδρυση της "Ομάδας Τέχνη Α", πρωτοστατώντας στις δραστηριότητές της ως τη χρονιά της διάλυσής της το 1967. Το 1972 έλαβε υποτροφία του Ιδρύματος Ford. Το 1976 έγινε μέλος της  «Ομάδας για την Επικοινωνία και την Εκπαίδευση μέσω της Τέχνης» (1976 - 1981). Το 1976 επίσης εξελέγη τακτικός καθηγητής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών στην έδρα της ζωγραφικής, ενώ κατά τα έτη 1980 - 1982 διετέλεσε πρύτανης της Σχολής.
Πέραν της ζωγραφικής ασχολήθηκε και με τις εφαρμοσμένες τέχνες. Μερικές από τις γνωστότερες ενότητες της δουλειάς του είναι: «Συνοικίες - Κυκλάδες» (1960 - 1964), «Πόλεμος - Βία» (1964 - 1967), «Των δε Κακών Μνήμη» (1967 - 1968), «Ταυτότητες» και «Μητρότητες» (1968 - 1974),  «Διαμαρτυρίες» (1974 - 1981), «Θάλασσες» (1981 - 1987).
Έχει παρουσιάσει έργα του σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις, ενώ  δημοσίευσε και μελέτες σχετικά με θεωρητικά ζητήματα της τέχνης. Χρωματικές αξίες, ελλειπτικό μορφοπλαστικό λεξιλόγιο και αποσπασματικότητα διακρίνουν τη ζωγραφική του, που κινείται στην κατεύθυνση του Αφαιρετικού Εξπρεσιονισμού.
Χαρακτηριστική της φιλοσοφίας του είναι η συνέντευξη που παραχώρησε στην Καθημερινή, στις 25/4/2009, απόσπασμα της οποίας παρατίθεται:
«Στενοχωριέμαι που βλέπω τόσους ζωγράφους στην αγορά. Πώς θα ζήσουν; Πόσοι πια να αγοράσουν τα έργα τους; Όσο οι νέοι καλλιτέχνες πηγαίνουν στο εξωτερικό για σπουδές, τόσο πιο πολύ δεν γίνεται αποδεκτή η δουλειά τους από το κοινό. Η υποδοχή του έργου στη χώρα μας πάσχει. Η ελληνική κοινωνία και κατ’ επέκταση η ελληνική αγορά είναι συντηρητικές. Ακόμα δεν έχουμε συμφιλιωθεί με την αφηρημένη τέχνη. Το αγοραστικό κοινό προσελκύεται από μια ζωγραφική που κολακεύει το γούστο των αγοραστών. Όσο για κάποιους που έχουν κάνει το ταλέντο τους βιοτεχνία, θα τους βάλει στη θέση τους η ιστορία». [Φ. Κουτσουπιάς, για το Ι.Μ.Ε.Τ. artem.gr]


Χρήστου Τ., Λάδι σε μουσαμά, 70X70εκ.

 Χρήστου Τ., Ακρυλικό σε κ. πλακέ, 30Χ40εκ

Κάπας Φ., Ακρυλικο σε μουσαμα, 30Χ24εκ.


Δεν υπάρχουν σχόλια: