Ένας μεγάλος Έλληνας της Αμερικής
  Γιος μεταναστών από τη Μάνη, ο Μιχάλης Λεκάκης, γεννήθηκε το 1907 στη Ν. Υόρκη. Είχε στενή συγγένεια με τον Γιάννη Ρίτσο, καθώς οι μητέρες τους ήταν αδελφές. Ο πατέρας του, πετυχημένος ανθοπώλης, δραστηριοποιούνταν στα ζητήματα της ομογένειας και συντέλεσε στην ίδρυση ορθόδοξων ενοριών. Ο Μιχάλης ήταν από τα πιο δραστήρια μέλη της πολυμελούς οικογένειάς του. Φοίτησε στο Greek American School, Bronx, New York (NY) και μπήκε από μικρός στον κόσμο της εκκλησίας, γεγονός που τον ώθησε να μάθει Βυζαντινή μουσική στο σωματείο "Ρωμανός ο Μελωδός" της Ν. Υόρκης. Έπαιρνε μαθήματα σχεδίου και άρχισε να ασχολείται συστηματικά με τη ζωγραφική και τη γλυπτική, ενώ παράλληλα εργαζόταν στην επιχείρηση του πατέρα του. Στο ανθοπωλείο αυτό, ήρθε το 1930 αναζητώντας εργασία ο νεαρός τότε και φημισμένος αργότερα ζωγράφος Νάσος Δάφνης. Ο Λεκάκης ήταν αυτός που τον στήριξε και τον βοήθησε να αποκτήσει ατελιέ στα πρώτα βήματα της ενασχόλησής του με την τέχνη. Ο Λεκάκης ήταν προσωπικότητα με ευρεία ενδιαφέροντα. Παρακολούθησε μαθήματα ιστορίας, ιστορίας της τέχνης, λογοτεχνίας, φιλοσοφίας, μουσικής και ανθρωπολογίας στo Columbia University και to Princeton. Ταξίδεψε στο Μεξικό, στην Ευρώπη και ασφαλώς στην Ελλάδα. Η εντρύφησή του στην αρχαία ελληνική φιλοσοφία, τη δραματουργία και τη βυζαντινή τέχνη φανερώνεται τόσο στο εικαστικό του έργο - ζωγραφική και γλυπτική - όσο στο ποιητικό του. Συνέθεσε μελωδίες για χορικά αρχαίων τραγωδιών, όπως τις Τραχίνιες του Σοφοκλή και η ποιητική του συλλογή – η μόνη που πρόλαβε να δημοσιεύσει- ήταν η ελληνική σύνθεση "Ερως ψυχή". Στο ταξίδι του στην Ελλάδα το 1952 συνόδευσε την Eva Palmer-Sikelianou και ήταν κοντά της μέχρι τις τελευταίες της στιγμές. Αργότερα της αφιέρωσε ποιήματα σε αρχαιοελληνική γλώσσα.  Αυτοδίδακτος ο Μιχάλης Λεκάκης, από νωρίς χάραξε μια προσωπική καλλιτεχνική πορεία, τόσο στην αφηρημένη γλυπτική, όπου δούλευε κυρίως το ξύλο, όσο και στη ζωγραφική, στην οποία αντλούσε θέματα από τη μυθολογία και την παράδοση. Δημιουργούσε έργα με συμβολικό χαρακτήρα και ήπια χρωματική κλίμακα.  Το 1941 οργάνωσε την πρώτη ατομική του έκθεση στην Artists Gallery of New York. Ακολούθησαν πολλές άλλες, μεταξύ των οποίων στο Whitney Museum of American Art of New York το 1973 και στην Εθνική Πινακοθήκη στην Αθήνα το 1980. Πολυάριθμες υπήρξαν και οι συμμετοχές του σε σημαντικές ομαδικές διοργανώσεις, μεταξύ των οποίων στο Whitney Museum, στο Solomon R. Guggenheim Museum, στο Mouseum of Modern Art και στο Metropolitan Museum of New York. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε πολλά από τα έργα του έδωσε ελληνικούς τίτλους, όπως "Ηφαιστος", "Σφίνξ", "Κίρκη", "Μεταμόρφωσις", "Ισομέτρης", "Εκτύπωσις", "Εξώστης", "Ηλιόπολις", "Κεραυνός", "Φύτρωμα", "Τροχεία", "Αστραπή", "Ρύθμισις", "Αποθέωσις", κ.α. Πέθανε το 1987. Οι περισσότεροι πίνακές του, υπογεγραμμένοι με το ελληνικό όνομα "Λεκάκης", βρίσκονται σε μεγάλα μουσεία της Αμερικής και της Ευρώπης. [Μαρία-Ωραιοζήλη Κουτσουπιά για το Ι.Μ.Ε.Τ.] |
|
|---|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου