Ένα σημαντικότατο ιστορικό γεγονός, η Μεσόγειος ως σκηνικό και η ζωγραφική ως αφηγηματική και εικονοπλαστική δύναμη είναι τα βασικά στοιχεία της έκθεσης «Άλκης Πιερράκος. Lepanto: Η Ναυμαχία της Ναυπάκτου», που συνδιοργανώνουν το Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης και το Ίδρυμα Ιωάννου Φ. Κωστοπούλου. Η έκθεση που διαρκεί από τις 10 Οκτωβρίου 2014 έως τις 10 Ιανουαρίου 2015 γίνεται η αφορμή για να υποδεχτεί ξανά, στη Μονή Λαζαριστών αυτήν τη φορά, το ΚΜΣΤ τον πρωτοπόρο εικαστικό.
Δέκα σχεδόν χρόνια μετά την πραγματοποίηση της μεγάλης αναδρομικής έκθεσης του καλλιτέχνη στο Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης του ΚΜΣΤ, στην Αποθήκη Β1 στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης, ο Άλκης Πιερράκος επιστρέφει με μια νέα σειρά σχεδίων, με σινική μελάνη σε χαρτί, που «εικονογραφούν» την κρίσιμη ιστορικά για την εξέλιξη του ευρωπαϊκού πολιτισμού ναυμαχία της Ναυπάκτου (Οκτώβριος 1571), η οποία καθόρισε την Ευρωπαϊκή τύχη και ιστορία μετά από τη σύγκρουση των δυνάμεων του χριστιανικού δυτικού κόσμου και του Ισλάμ.«Σε μια περίοδο που η υφήλιος ολόκληρη, ιδιαίτερα η Μεσόγειος, γνωρίζει πολέμους, βιαιοπραγίες, τρόμο, κοινωνικές και πολιτικές ανατροπές, οικονομικά αδιέξοδα, καταργήσεις και επαναπροσδιορισμούς αξιών, θρησκευτικό φανατισμό, το έργο του Α. Πιερράκου υπενθυμίζει ότι ο εικαστικός λόγος έχει την ικανότητα να λειτουργεί σε ένα ψυχολογικό και κοινωνικό επίπεδο, αφού επικαιροποιεί την ιστορική μνήμη, μεταφέρει μηνύματα και διεγείρει το συναίσθημα» αναφέρει στο κείμενό της η επιμελήτρια της έκθεσης Κατερίνα Κοσκινά, Πρόεδρος ΔΣ του ΚΜΣΤ & Καλλιτεχνική Διευθύντρια του Ιδρύματος Ιωάννου Φ. Κωστοπούλου.
Και συνεχίζει: «Τα σχέδια της ναυμαχίας παραπέμπουν στις σημερινές, καθημερινές πια εικόνες άγριων συγκρούσεων και αποτρόπεων πράξεων, με δραματικές επιπτώσεις και πολλά αθώα θύματα σε όλο τον πλανήτη. Η ευρωπαϊκή παιδεία και συνείδηση του Άλκη Πιερράκου σε συνδυασμό με τη βίαιη και αναπόφευκτη επικαιρότητα, «πυροδότησαν» πιθανόν τη δημιουργία αυτών των έργων. Μέσα από την εμμονή στην απόδοση της κίνησης, την επανάληψη του θέματος, τη δυναμική των σχημάτων και των γραμμών, την αντίθεση φωτός και σκιάς, λευκού και μαύρου, τα σχέδια προσομοιάζουν σε κινηματογραφική προβολή, που παραπέμπει σε ένα νοητό τόπο, ένα απότατο χρόνο που συμπίπτει με την αρχή της ιστορίας του ανθρώπινου είδους.»Συντονισμός έκθεσης: Αλέξανδρος Παπαγιάννης-Καθηγητής Ε. Μ. Πολυτεχνείου, Άννα Μυκονιάτη, Ιστορικός Τέχνης-Επιμελήτρια ΚΜΣΤ. [elculture]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου