Θεόδωρος Ράλλης (1852-1909)

 Έλληνας ζωγράφος της «γαλλικής ακαδημαϊκής σχολής» του ύστερου 19ου αιώνα γνωστός, και ως Théodore Jacques Ralli ή Rallis.

Δ. Βεργίδης, λάδι σε μουσαμα, 60Χ80εκ.

Γόνος πλούσιας οικογένειας μεγαλεμπόρων από την Κωνσταντινούπολη και με ρίζες χιώτικες, ο Ράλλης άρχισε τις εγκύκλιες σπουδές του στη Χάλκη και τις συνέχισε στο Λονδίνο, όπου για ένα διάστημα εργάστηκε ως υπάλληλος στις επιχειρήσεις Ράλλη-Μαυρογιάνννη. Σπούδασε ζωγραφική στην Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού, με υποτροφία του βασιλιά Όθωνα και με δάσκαλο τον οριενταλιστή Ζαν-Λεόν Ζερόμ. Έργα του εκτέθηκαν για πρώτη φορά στο Σαλόνι του Παρισιού το 1875. Ήταν μέλος της Εταιρείας Γάλλων Ζωγράφων και μέλος της γαλλικής Λεγεώνας της Τιμής, ενώ το 1900 διετέλεσε μέλος της κριτικής επιτροπής της Διεθνούς Εκθέσεως του Παρισιού.

Μ. Πωπ, λάδι σε μουσαμα, 60x90εκ.

Το 1881 νυμφεύθηκε την Ιουλία Μαυροκορδάτου, η οποία πέθανε το 1888 σε ηλικία  29 ετών. Απέκτησε μία κόρη, την Αικατερίνη (1882–1948), μετέπειτα σύζυγο του Νικολάου Πολίτη.

Παρ’ ότι  έζησε εκτός Ελλάδας, η ορθόδοξη λειτουργική και γενικότερα θρησκευτική  ζωή των Ελλήνων, στάθηκε γι’  αυτόν πηγή έμπνευσης. Μάλιστα, στα πρόσωπα που παρουσιάζονται, τονίζονται ιδιαίτερα τα στοιχεία της ευλάβειας και της αθωότητας. Ένας άλλος χώρος που προσέγγισε με  ρεαλισμό και αυθεντικότητα ήταν η Ανατολή, η οποία φάνταζε εξωτική στα μάτια των Ευρωπαίων. Άλλωστε θεωρείται ο πιο χαρακτηριστικός Έλληνας οριενταλιστής ζωγράφος.

Σ. Τσιμιγκάκη, λάδι σε μουσαμα,
60x120εκ.

Επισκέφθηκε την  Ελλάδα αρκετές φορές και ειδικά το Άγιο Όρος το 1885. Επίσης ταξίδεψε  στη Μικρά Ασία, την Παλαιστίνη και την Αίγυπτο, προκειμένου να συγκεντρώσει υλικό για τα έργα του. Μάλιστα στο Κάιρο της Αιγύπτου διατηρούσε δεύτερο εργαστήριο.  Από 1896 και μέχρι τον θάνατό του, εξέθεσε κατ' επανάληψη πίνακές του στην Αθήνα. 

[Επιμέλεια: Φ. Κουτσουπιάς, για το Ινστιτουτο Μελετών Ελληνικής Τέχνης Artem]