Ο ζωγράφος Νίκος Σαχίνης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1924. Οι αρχικές του σπουδές ήταν στις νομικές και οικονομικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης. Παράλληλα παρακολουθούσε μαθήματα ζωγραφικής κοντά στον Πολύκλειτο Ρέγκο και στη συνέχεια κοντά στον Αμερικανό ζωγράφο Ρόυ Μόγιερ (Roy Moyer). Το έτος 1970 εκλέχτηκε ομόφωνα καθηγητής του Ελεύθερου Σχεδίου και διευθυντής του Σπουδαστηρίου των Εικαστικών Τεχνών της Πολυτεχνικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Ασχολήθηκε επίσης με τη σκηνογραφία, την ενδυματολογία και την αισθητική του κινηματογράφου, την οποία και δίδαξε σε δραματικές σχολές της Θεσσαλονίκης και των Αθηνών.
Συνεργάστηκε ακόμη με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος. Τα τελευταία χρόνια ήταν πρόεδρος του “Συλλόγου Καλλιτεχνών Εικαστικών Τεχνών Βόρειας Ελλάδας”. Αξίζει να σημειωθούν οι συμμετοχές του στις Πανελλήνιες εκθέσεις (από το 1948) και στις εκθέσεις “12 Ζωγράφοι της Θεσσαλονίκης” (1975), “Εικόνες της Ελληνικής Τέχνης” (1978-79), “10 Ζωγράφοι της Αφαίρεσης” (1982), Α΄ Έκθεση του Συλλόγου Καλλιτεχνών Εικαστικών Τεχνών Βόρειας Ελλάδας, καθώς και η έκθεση “Νίκος Σαχίνης” στο Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο της Θεσσαλονίκης (1985).
Ο Νίκος Σαχίνης ασχολήθηκε αρχικά με την τοπιογραφία και τις νεκρές φύσεις και στη συνέχεια (από το 1954) με τα θέματα της καθημερινής ζωής, σπίτια, σκηνές του γηπέδου, πλοία και άλλα ηθογραφικά θέματα. Από το 1960 και μετά ασχολήθηκε την αφαίρεση και κυρίως στον αφηρημένο εξπρεσιονισμό. Έργα του: οι σειρές “Ιδιωτική περιοχή και περιβάλλον” (1962, 1964), “Ζωγραφική 72″ (1972), “Ερινύες” (1973-74), “Νεκρές φύσεις” (1975-79), “Νεκρή φύση-σύνθεση” (1970), “Άνδρας και πουλί” (1985) κ.ά.
Πηγή: paletaart.wordpress.com Επιμέλεια: Μιχάλης Δ. Κουτσουπιάς.
Ασχολήθηκε επίσης με τη σκηνογραφία, την ενδυματολογία και την αισθητική του κινηματογράφου, την οποία και δίδαξε σε δραματικές σχολές της Θεσσαλονίκης και των Αθηνών.
Συνεργάστηκε ακόμη με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος. Τα τελευταία χρόνια ήταν πρόεδρος του “Συλλόγου Καλλιτεχνών Εικαστικών Τεχνών Βόρειας Ελλάδας”. Αξίζει να σημειωθούν οι συμμετοχές του στις Πανελλήνιες εκθέσεις (από το 1948) και στις εκθέσεις “12 Ζωγράφοι της Θεσσαλονίκης” (1975), “Εικόνες της Ελληνικής Τέχνης” (1978-79), “10 Ζωγράφοι της Αφαίρεσης” (1982), Α΄ Έκθεση του Συλλόγου Καλλιτεχνών Εικαστικών Τεχνών Βόρειας Ελλάδας, καθώς και η έκθεση “Νίκος Σαχίνης” στο Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο της Θεσσαλονίκης (1985).
Ο Νίκος Σαχίνης ασχολήθηκε αρχικά με την τοπιογραφία και τις νεκρές φύσεις και στη συνέχεια (από το 1954) με τα θέματα της καθημερινής ζωής, σπίτια, σκηνές του γηπέδου, πλοία και άλλα ηθογραφικά θέματα. Από το 1960 και μετά ασχολήθηκε την αφαίρεση και κυρίως στον αφηρημένο εξπρεσιονισμό. Έργα του: οι σειρές “Ιδιωτική περιοχή και περιβάλλον” (1962, 1964), “Ζωγραφική 72″ (1972), “Ερινύες” (1973-74), “Νεκρές φύσεις” (1975-79), “Νεκρή φύση-σύνθεση” (1970), “Άνδρας και πουλί” (1985) κ.ά.
Πηγή: paletaart.wordpress.com Επιμέλεια: Μιχάλης Δ. Κουτσουπιάς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου