Μετά τη Ρωσική Επανάσταση εγκαταστάθηκε το 1920 μόνιμα στην Ελλάδα, όπου έζησε και δούλεψε μέχρι το θάνατό του. Πέθανε το 1929 στη Σκύρο, από ελονοσία αν και ορισμένες ρωσικές πηγές αναφέρουν ότι ο τόπος θανάτου του είναι το Λονδίνο.Ο Χειμώνας ασχολήθηκε κατά κύριο λόγο με την τοπιογραφία. Στα έργα του ακολουθούσε το καλλιτεχνικό ρεύμα τουιμπρεσιονισμού που εκείνη την περίοδο επικρατούσε σχεδόν καθολικά στην Ευρώπη ενώ προσέδιδε ιδιαίτερη σημασία στην απόδοση του φωτός και της ατμόσφαιρας, στοιχείο που έγινε πιο έντονο μετά την οριστική του εγκατάσταση στην Ελλάδα, όταν τα έργα του αποκτούν πιο έντονες και φωτεινές αποχρώσεις.
Κατά τη διάρκεια της καλλιτεχνικής του πορείας ο Χειμώνας απέσπασε αρκετά βραβεία, τα κυριότερα από τα οποία είναι το πρώτο βραβείο της εταιρείας "Παρόρμησις προς Καλλιτεχνίαν" το 1903, το πρώτο βραβείο στην έκθεση της Ακαδημίας Καλών Τεχνών της Αγίας Πετρούπολης το 1903 και το χρυσό μετάλλιο στη Διεθνή Έκθεση του Μονάχου για το 1908. Ο Νικόλαος Χειμώνας γεννήθηκε στην Ευπατορία της Κριμαίας, Ρωσική Αυτοκρατορία το 1866. Ο πατέρας του, Πέτρος Χειμώνας, ήταν αξιωματικός του ελληνικού τάγματος της Μπαλακλάβας που συμμετείχε στον πόλεμο της Κριμαίας.
Σπούδασε αρχικά στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Αγίας Πετρούπολης (1890-94) και ήταν μαθητής του ελληνικής καταγωγής Ρώσου ζωγράφου Αρχίπ Ιβάνοβιτς Κουίντζι. Αργότερα πραγματοποίησε εκπαιδευτικά ταξίδια στην Γερμανία, την Αυστρία και τη Γαλλία, ολοκληρώνοντας τις σπουδές του και αποκτώντας ευρύτερη παιδεία. Με την επιστροφή του στη Ρωσία, προσλήφθηκε το 1894 ή το 1896 ως καθηγητής στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Αγίας Πετρούπολης όπου αργότερα υπήρξε και διευθυντής. [wikipedia]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου