Φοίτησε στην Ακαδημία του Μονάχου ενώ παράλληλα παρακολουθούσε τον Λούντβιχ φον Λοφτς στο εργαστήριό του. Συνέχισε τις σπουδές του στην Ακαδημία Ζουλιάν στο Παρίσι.
Το εικαστικό του έργο ήταν βαθιά επηρεασμένο από τη «Σχολή του Μονάχου». Ο ίδιος ωστόσο διαμόρφωσε ένα ιδιαίτερο ύφος ανάμεσα στον ακαδημαϊσμό, τον ιμπρεσιονισμό και τον εξπρεσιονισμό. Το προσωπικό στοιχείο του Δούκα κυριαρχεί στις ποικίλες εμπνεύσεις του. Η θεματολογία του περιλαμβάνει προσωπογραφίες, απεικόνιση νεκρών φύσεων, τοπιογραφίες, θαλασσογραφίες και συνθέσεις σε καμβά.
«Οτιδήποτε θυμίζει μια αποκομμένη και ξεκάρφωτη μεταφορά της φύσης το αποφεύγω ως θέμα... Εκείνο που με απασχολεί είναι να μπορώ να δίνω τη δυνατότητα στον φιλότεχνο να καταλαβαίνει το έργο μου χωρίς τη βοήθεια επεξηγήσεων. Αξιόλογος ζωγραφικός πίνακας είναι, κατά τη γνώμη μου, εκείνος που δε θέλει καν τίτλο.»Σε ηλικία 32 ετών εγκαταστάθηκε στο Μόναχο. Την ίδια χρονική περίοδο άρχισε να εκθέτει έργα του στην Ελλάδα -τη μεγάλη του αγάπη- όπου και εγκαταστάθηκε αργότερα. Εκτός από ατομικές εκθέσεις, συμμετείχε και σε μεγάλες ομαδικές, όπως στη Μπιενάλε της Βενετίας το 1934 και στις Πανελλήνιες Εκθέσεις του 1948, του 1952, του 1963 και του 1967.
Από τα έργα του εξωτερικού, ιδιαίτερα ευμενή σχόλια απέσπασαν οι προσωπογραφίες της Δούκισσας του Μακλεμβούργου και της πριγκίπισσας Άρρενμπεργκ. Πίνακες από το πλούσιο έργο του εκτίθενται σε όλες τις μεγάλες πινακοθήκες και σε πολλές ιδιωτικές συλλογές.
Πέθανε στην Αθήνα το 1969.
[επιμ. Φώτης Δ. Κουτσουπιάς, για το artem.gr]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου