Σύμφωνα με την έκθεση του Ευρωπαϊκού Ιδρύματος Καλών Τεχνών (TEFAF) , ο τζίρος της παγκόσμιας αγοράς έργων τέχνης, ξεπερνά το υπερμέγεθες ποσό των 47 δις ευρώ ετησίως, ενώ το μερίδιο που αντιστοιχεί στην ευρωπαϊκή αγορά, ανέρχεται στα 17 δις, περί το 36% του συνόλου.Παρά την βαθειά διαρθρωτική κρίση που αντιμετωπίζει η Ελλάδα, η αγορά της τέχνης άντεξε και ναι μεν διόρθωσε σημαντικά τους δείκτες της, επαναξιολογώντας το εγχώριο πολιτιστικό προϊόν, αναμφισβήτητα όμως παρέμεινε στις πρώτες θέσεις κάθε μορφής επένδυσης.
Αν η αγορά μπορούσε να αφουγκραστεί με περισσότερη προνοητικότητα τις θέσεις και εκτιμήσεις μου- όπως προσπαθούσα να τις αποτυπώσω επί μια δεκαετία και από τούτην εδώ την σελίδα – είναι βέβαιον πως θα είχε μια πιο ομαλή εξέλιξη, χωρίς φούσκες, και θα έδειχνε σήμερα ακόμη πιο αξιόπιστη και ισχυρή. Στο πλαίσιο όμως χειρισμού της πραγματικότητας υπό της προσταγές της αγοράς και του προωθητικού της συστήματος, στοχοποιήθηκα αλλά τελικά δικαιώθηκα.
Η δημιουργικότητα, η ευρηματικότητα και η ικανότητα όμως, υπάρχουν στο DNA μας... και δεν θα πρέπει οι θεσμοί να αναγκάζουν έναν Δομήνικο Θεοτοκόπουλο να γίνεται... El Greco για να κατακτήσει τον κόσμο... για να αναφερθούμε επί τη ευκαιρία και στον μεγάλο αυτόν Έλληνα δημιουργό, αφού φέτος κλείνουν 400 χρόνια από τον θάνατο του.
Φίλοι έξω από τα σύνορά μας που γνωρίζουν σιγά-σιγά την σύγχρονη ελληνική τέχνη – κυρίως μέσα από τους καταλόγους δημοπρασιών – πλέκουν ύμνους γι αυτήν. Την εκθειάζουν, μαγεύονται και τώρα πια την αγοράζουν... Άγγλοι, Αμερικανοί, Γάλλοι. Αυτό ακριβώς είναι που πρέπει να αυξήσουμε, να βελτιώσουμε, να εξελίξουμε..
Η οικονομική κρίση μπορεί να οδηγήσει σε επαναπροσδιορίσεις και μέσω της προσπάθειας ανασυγκρότησης δυνάμεων, να επέλθουν συνειδητοποιήσεις ώστε να προσεγγίσουμε με μεγαλύτερη σύνεση την ελληνική αγορά της τέχνης. ‘...η οικονομική κρίση σαφώς επηρεάζει την διεθνή αγορά έργων τέχνης, όπως και όλους τους τομείς, αλλά με έναν διαφοροποιημένο τρόπο, επειδή η αγορά τέχνης είναι μία περίεργη αγορά, με δικά της ειδικά χαρακτηριστικά’, αναφέρει συγκεκριμένα ο Guillaume Cerutti πρόεδρος των Sotheby’s της Γαλλίας σε συνέντευξή του. ‘…είναι μια αγορά όπου υπάρχουν μόνο άτομα, ιδιώτες συλλέκτες και συγκεκριμένα αντικείμενα. Υπάρχουν πολύ ειδικά χαρακτηριστικά και κατά συνέπεια, μπροστά στην κρίση, παρατηρούμε αριστουργήματα, σπάνια νομίσματα ή αντικείμενα, επώνυμους ζωγραφικούς πίνακες, να μην επηρεάζονται από την κρίση. Αντιθέτως, γίνονται πιο περιζήτητα, τα αναζητούν οι συλλέκτες ή επενδυτές. Η αγορά έργων τέχνης λοιπόν, ως μια ιδιαίτερη αγορά, διέπεται και από ιδιαίτερους κανόνες φόρων και νόμων και, όπως εξηγεί ο Guillaume Cerutti, ‘…ένα έργο μπορεί να πουληθεί στο Παρίσι, όμως ο ιδιοκτήτης του μπορεί επίσης να αποφασίσει να το πουλήσει πολύ εύκολα στο Λονδίνο ή την Γενεύη..και σήμερα, με την τεχνολογία, το internet..και με την ανάπτυξη των επικοινωνιών από τους οίκους δημοπρασιών, είναι δυνατό να παρέχονται πληροφορίες ακόμα και στο σπίτι, οπουδήποτε και αν μένει κανείς στον κόσμο. Επομένως και από φορολογικής άποψης, είναι θετικός παράγοντας, επειδή μπορεί να δημιουργήσει μια μετατόπιση αυτών των αγοραπωλησιών έργων τέχνης αναλόγως των οικονομικών συμφερόντων του συλλέκτη...’.
Ίσως τελικά μέσα από αυτή τη συνθήκη η ελληνική αγορά τέχνης, να βρει το δρόμο της, σύμφωνα με τα πρότυπα της Ευρώπης, να θεσμοθετηθεί επίσημα η έρευνα και η προστασία της από τις διάφορες παρατυπίες & παρεμπόριο, να δοθούν κίνητρα στις νέες γενιές δημιουργών και να διεκδικήσει ξανά την θέση που αρμόζει στην τέχνη της χώρας που τη γέννησε. Να διεκδικήσει μεγαλύτερο μέρος στα νούμερα αυτά που δίνει επίσημα το TEFAF... να κάνει ξανά τον κόσμο να θαυμάζει νέες Αφροδίτες, νέους Ερμήδες, νέες Καρυάτιδες... Να βγει απ το καβούκι της, απ την εσωστρέφεια και την συντήρηση και, μαζί με το φως και τη θάλασσα, να στρέψει τα διεθνή βλέμματα ξανά επάνω της!!
ΕΚΘΕΣΗ: 8 & 9 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ
Ο κατάλογος στο hellenicauctions.com
[Θάνος Ευαγγελινός, Δεκέμβριος 2014]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου