Δευτέρα 14 Σεπτεμβρίου 2020

Ελληνες Ζωγράφοι: Βεργίδης Δημήτριος


O ζωγράφος Δημήτρης Βεργίδης  γεννήθηκε στο Θόλο Σερρών το 1948. Από τα μαθητικά του χρόνια αφοσιώθηκε στην ζωγραφική.  Από το 1970 όμως ξεκινάει η συστηματική ενασχόλησή του, στήνοντας το πρώτο του ατελιέ στην οδό Ιασωνίδου, στην περιοχή Καμάρα στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Αργότερα, το μικρό εργαστήριο και  ατελιέ του μετακόμισε στην οδό Πρίγκηπος Νικολάου στην ίδια περιοχή.  Από τα πρώτα κιόλας χρόνια της επαγγελματικής του σταδιοδρομίας οργάνωνε εκθέσεις με έργα του στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, στη Λάρισα, στην Πάτρα, στις Σέρρες, στην Καβάλα, στη Δράμα, στην Καστοριά και αλλού.  Πάντα φρόντιζε να μεταδίδει τις γνώσεις του. Το εργαστήριό του ήταν ανοιχτό για όποιον ήθελε να μάθει… Πολλοί ζωγράφοι της Θεσσαλονίκης μαθήτευσαν κοντά του. Ανάμεσα στους μαθητές του συγκαταλέγονται ο Βασίλης Κολοκυθάς, ο Δημήτρης Ευθυμίου, ο Θανάσης Καραμήτας, ο Δημήτρης Ψωμάς, ο Αλέκος Καγιάς, ο  Γιάννης Πανταζάρας και άλλοι πολλοί. 
Ασχολήθηκε με όλα τα είδη της ζωγραφικής, αλλά το είδος της τεχνικής  με την οποία μεγαλούργησε  είναι η ελαιογραφία με σπάτουλα. Τη θεματολογία του  συνθέτουν τοπία της ελληνικής υπαίθρου, θαλασσογραφίες και μοναστήρια.   
Στις αγιορείτικες  μονές  συναντά ο επισκέπτης πολλά από τα έργα που ζωγράφιζε ο Δημήτρης Βεργίδης κατόπιν παραγγελίας των μονών.  Στα αρχονταρίκια και τις τραπεζαρίες των μοναστηριών του Αγίου Παντελεήμονος, του Γρηγορίου, του  Εσφιγμένου και  άλλων μονών του Αγίου Όρους βρίσκονται πολλά από τα μεγάλων διαστάσεων έργα του. Είχε προσωπική φιλία με τον Άγιο γέροντα Παίσιο. Επίσης, συνδεόταν με σπουδαίους ζωγράφους, όπως ο Γιάννης Τσαρούχης, ο Αλέκος Ρουσιάδης και ο Κώστας Λούστας.  Έργα του υπάρχουν σε ιδιωτικές συλλογές  και σε μουσεία, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στην Αίγυπτο, στον Παναμά, ακόμη  και  στη μακρινή Αυστραλία. Συνεχίζει την δημιουργική του πορεία μέχρι σήμερα. Σύζυγός του και συμπαραστάτης στο έργο του  είναι η Φιλιώ Καμάρη. Έχει δύο κόρες, την Μαρία και την Γεωργία.
[Ανδρέας Δ. Ανδρεάδης]

Κυριακή 9 Αυγούστου 2020

Andre Derain: Ο πνευματικός πατερας του κινηματος του Φοβισμού


Γάλλος ζωγράφος και γλύπτης (1880 - 8 Σεπτεμβρίου 1954), από τους πιο τολμηρούς στους πειραματισμούς για την απλοποίηση της φόρμας και της προοπτικής αλλά και τη διάταξη των χρωμάτων.Θεωρείται συνθεμελιωτής του κινήματος του "φοβισμού" μαζί με το στενό φίλο του, μεγάλο ζωγράφο, Ανρί Ματίς.
" Ανρί Ματίς": ο πασίγνωστος "φοβιστικός" πίνακας 
του Ντερέν για το διάσημο φίλο του,
ενώ περνούσαν μαζί τις διακοπές τους, 
το 1905, στο Port de Collioure.
Ο όρος  "φοβισμός" αποδίδεται σε έναν παρισινό κριτικό και αφορούσε το στιλ μιας ομάδας ζωγράφων που εξέθεταν τη δουλειά τους στο "Φθινοπωρινό Σαλόνι" του 1905.Χαρακτηριστικό αυτής της τεχνοτροπίας είναι η χρήση έντονων χρωμάτων, που διατάσσονται σε κάθε πίνακα με τρόπο αυτόνομο και εκφράζουν κυρίως τα αισθήματα και τις συγκινήσεις του καλλιτέχνη.
Παρ' όλα αυτά, ο Ντερέν δεν έμεινε προσκολλημένος στο κίνημα του φοβισμού, εξού και οι "ερωτοτροπίες" του με τον "κυβισμό" και την ομάδα των γερμανών ζωγράφων που εξέθεσαν έργα τους το 1912 με το όνομα "Μπλε καβαλάρης".
Σε ανταπόδοση,
ο Ματίς ζωγράφισε με το ίδιο στιλ τον Ντερέν.
Ο Ντερέν τη δεκαετία του 1920 ζωγράφισε μια σειρά από υπέροχους πιερότους, αρλεκίνους και χορευτές, τη δεκαετία του '30 έκανε τα κουστούμια και τα σκηνικά για διάφορα έργα όπερας, ενώ μετά το Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο ασχολήθηκε περισσότερο με τη γλυπτική και με εικονογραφήσεις βιβλίων, ανάμεσα στα οποία και κάποια του Σεντ Εξιπερί.
Ο θάνατός του υπήρξε τραγικός: σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα.
Πηγή:Gerontakos
[Επιμέλεια ανάρτησης: Andre Andre]