Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου 2015

Θεσσαλονίκη: Έκθεση ζωγραφικής για την Παναγία Σουμελά

Τα έργα δεκατριών καλλιτεχνών - ζωγράφων που συμμετείχαν, πέρσι τον Ιούνιο, στο 23ο Διεθνές Συμπόσιο Ζωγραφικής, στις εγκαταστάσεις του Ιερού Προσκυνήματος Παναγία Σουμελά, στην Καστανιά Ημαθίας, φιλοξενούνται στο Κέντρο Αρχιτεκτονικής του Δήμου Θεσσαλονίκης, στο πλαίσιο της έκθεσης “Η Παναγία Σουμελά ευλογεί την τέχνη”.
Οι καλλιτέχνες φιλοξενήθηκαν  στο μοναστήρι της Παναγίας Σουμελά. Άκουσαν από ειδικούς την ιστορία του μοναστηριού, περιηγήθηκαν στις εγκαταστάσεις της μονής και σε όλη την Ημαθία και κατόπιν  με τα πινέλα τους φιλοτέχνησαν πάνω από 80 έργα.  Τα έργα αυτά απεικονίζουν την Παναγία, το μοναστήρι και την φύση της περιοχής.
Οι ζωγράφοι προέρχονται από επτά διαφορετικά κράτη: την Ελλάδα, Πολωνία, Ρωσία, Ιταλία, Βουλγαρία, Σλοβακία και  το Ουζμπεκιστάν.
Όπως επισήμανε στον χαιρετισμό του στην εκδήλωση εγκαινίων της έκθεσης ο πρόεδρος του σωματείου “Παναγία Σουμελά”, κ. Γιώργος Τανιμανίδης, οι καλλιτέχνες πρόσφεραν 25 από τα έργα τους στο Ιερό Προσκύνημα.
[real.gr]  / Επιμέλεια: Βούλα Κουτσουπιά - Ωραιοπούλου 
ΥΠΟ ΤΗΝ ΑΙΓΙΔΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Με την σύμπραξη και την συμπαράσταση της Οργανωτικής Επιτροπής
του 18ου Συναπαντήματος Νεολαίας Ποντιακών Σωματείων
Διάρκεια Έκθεσης εως 2/10/2015
'Ωρες λειτουργίας
Δευτέρα - Παρασκευή 09:00 - 20:30
Σάββατο / Κυριακή 12:00 - 20:00
Αγγελάκη 13 - ισόγειο
Πληροφορίες  τηλ: 2313.318.400 / centre-architecture.thessaloniki.gr

Πέμπτη 10 Σεπτεμβρίου 2015

Έκθεση αφιερωμένη στον Ράλλη Κοψίδη (1929-2010)

Ο εικαστικός θεσμός «Πλόες», που παρουσιάζεται τα καλοκαίρια στο Ίδρυμα Π. & Μ. Κυδωνιέως της Άνδρου, έχοντας πέρυσι ολοκληρώσει την 20ετή του διαδρομή, η οποία διεύρυνε – με έργα καλλιτεχνών και θεωρητικά κείμενα – τις έννοιες των μεταπολεμικών «ρεαλισμών», συνεχίζει κι εφέτος να ταξιδεύει, προς νέους στόχους και καινούριες πορείες.
Οι 21οι «Πλόες», που θα παρουσιαστούν εφέτος, από το Σάββατο 1 Αυγούστου και μέχρι τις27 Σεπτεμβρίου 2015, έχουν ως προσδιοριστικό υπότιτλο, τα «Νηπενθή και Εωθινά». Τα «νηπενθή» (λέξη ομηρική, που ακόμη χρησιμοποιείται στη νεοελληνική μας γλώσσα, όπως σε ποιητικές συλλογές), είναι όλα όσα δεν προκαλούν πόνο και θλίψη. Τα «εωθινά», είναι όσα εμφανίζονται με το πρώτο φως του ήλιου.

Η έκθεση είναι αφιερωμένη στον ζωγράφο, εικονογράφο, χαράκτη και συγγραφέα Ράλλη Κοψίδη (1929-2010), που εφέτος κλείνουν 5 χρόνια από τον θάνατό του. Ο Ράλλης Κοψίδης (του οποίου θα παρουσιαστούν αντιπροσωπευτικά έργα), αξιοποίησε πολλά στοιχεία της μεταβυζαντινής και λαϊκής παράδοσης, συνδυάζοντάς τα εμπνευσμένα με στοιχεία του μετεμπρεσιονισμού, του υπερρεαλισμού, του εξπρεσιονισμού και του κυβισμού, διαμορφώνοντας στις συνθέσεις του έναν γόνιμο διάλογο παρελθόντος και παρόντος, Δύσης κι Ανατολής, μύθων και καθημερινότητας, αρχετύπων και πραγματικότητας. Υπήρξε μαθητής και κατόπιν συνεργάτης του Φώτη Κόντογλου, εμπνεύστηκε από την πνευματικότητα της ορθοδοξίας, αλλά μέσα από ένα πρίσμα ελευθερίας. Τόνισε ιδιαιτέρως την ανάγκη να γνωρίσουμε βαθύτερα όσα μας χαρακτηρίζουν και μας συγκροτούν – ατομικά και συλλογικά – εστιάζοντας περισσότερο στους κινδύνους που απειλούν το περιβάλλον και στην προστασία του. Λόγω της σεμνότητας που τον διέκρινε, τα έργα του δεν είναι ιδιαίτερα γνωστά, αλλά δεν παύει να θεωρείται ένας από τους πρωτοπόρους της γενιάς του, όπου – μέσα από το εκφραστικό του ιδίωμα – υπογράμμισε πόσο απαραίτητη είναι η οικολογική συνείδηση στον σύγχρονό μας πολιτισμό.



Με αφορμή το συνοπτικό αυτό αφιέρωμα στον Ράλλη Κοψίδη, η ομαδική αυτή έκθεση επικεντρώνεται και παράλληλα επεκτείνεται στις πολλές και ποικίλες σημασίες, αλλά και στις πραγματικότητες που εμπεριέχει σήμερα ως έννοια το «περιβάλλον», όπως είναι η φύση που μας πλαισιώνει, την παρατηρούμε και μας αντανακλά, καθώς παράλληλα με αυτήν, εκλαμβάνεται και το «περιβάλλον» των συναναστροφών μας, εκείνο των επιλογών μας, το κοινωνικό/οικονομικό μας και ιδεολογικό «περιβάλλον», όλα όσα ως πλαισιωτικό consensus επίσης διαμορφώνουν το υποσυνείδητό μας, (το οποίο δέχεται, τροποποιεί ή απορρίπτει τα ερεθίσματα του βίου). Σ’ αυτά συμπεριλαμβάνονται ακόμη οι αισθαντικότητες, οι μνήμες, οι αυταπάτες, τα όνειρα, οι ελπίδες, οι φοβίες, οι φαντασιώσεις μας, τα πλανέματα του νου, οι αντιφάσεις κι αντιδράσεις μας, οι παραδοξότητες και τα αδιέξοδά μας. Τα έργα των καλλιτεχνών που συμμετέχουν, παρουσιάζουν εκδοχές της εξωτερικής «φύσης» και του «εαυτού», όπως επίσης των «αντανακλάσεων», αλλά και των τρόπων που επιλέγουμε να ταυτιζόμαστε ή να παίρνουμε αποστάσεις, από αυτού του είδους τα «περιβάλλοντα», διαμορφώνοντας εντέλει την συλλογική και ατομική μας παρουσία κι ευθύνη, μέσα από όσα μας χαρακτηρίζουν, μας εκφράζουν και δημιουργούν τα ίχνη των μικρών ή μεγαλύτερων «ιστοριών» μας της ζωής.
[culturenow]